Mijn ervaring met Tossy 3

Het “herstel” onder het conservatieve beleid en uiteindelijk mijn beslissing tot opereren

In oktober 2013 ben ik tijdens mountainbiken hard mijn schouder gevallen. In eerste instantie dacht ik dat mijn schouder uit de kom was toen ik naar een nogal uitstekend sleutelbeen keek. Samen met een vriend spoedde ik mij naar de eerste hulp in Maastricht alwaar al snel duidelijk werd dat de schouder niet uit te kom was maar dat ik een ontwrichting van het AC-gewricht had opgelopen. Het sleutelbeen zal voor altijd zo omhoog blijven staan, werd mij nuchter medegedeeld. Nadat de röntgenfoto’s waren gemaakt ben ik met een draagdoek en een handje pijnstillers naar huis gegaan.

De orthopeed in Maastricht had mij verteld dat (accuut) opereren allerminst aan te raden is omdat de resultaten “niet veelbelovend en verwaarloosbaar” zouden zijn. Een conservatieve behandeling zou daarom de verstandige keuze zijn – aldus deze toen erg jonge orthopeed.

Enkele dagen later had ik toch maar een afspraak met een schouderspecialist bij een bekende privé-kliniek. Ook daar, evenals bij een second-opinion, kreeg ik het zelfde advies; conservatief behandelen en wat fysiotherapie. Zo zei een arts: “Kijk, je bent geen pitcher in een professioneel baseball team. Dan kijken ze vanuit een financieel oogpunt, zo snel mogelijk weer het veld op”. Ik was destijds 22 jaar en zeer sportief en fanatiek. Mijn sleutelbeen stak zeer prominent uit. Dit kan toch niet goed zijn, dacht ik.

Mijn onderbuikgevoel klopte niet maar ging uit van de expertise van inmiddels 3 orthopeden. Ik begon dus met erg kostbare fysiotherapie. Een jaar lang.

Inderdaad, de artsen hadden gelijk en na enkele weken kon ik “alles weer doen”. En dat de omliggende spieren veel functionaliteit zouden overnemen, klopte ook. Ruim 8 maanden later kon ik dan ook weer redelijk pijnvrij bovenhoofds gewichtheffen en andere recht-toe-recht-aan drukoefeningen doen (bijv. opdrukken). Zolang het maar recht-toe-recht aan was. Dat sleutelbeen vloog anders alle kanten op of knarste met het schouderblad, wat niet erg prettig is.

De instabiliteit door het gemis van het AC gewricht was te groot en ik merkte ook dat de krachtverdeling rechts heel anders was dan links. Daarnaast kreeg ik op ten duur last van een asymmetrische rug. Dit werd m.i. veroorzaakt door een afhangend schouderblad. Het schouderblad hangt feitelijk middels het sleutelbeen aan het AC-gewricht, en die is nu verdwenen.

De dagen na het sporten had ik last van compensatieklachten in mijn nek en rug. Een tijdje geen oefeningen doen resulteerde dan weer in een vermoeid en trekkend gevoel in mijn nek en rug.

Enfin, de klachten bleven helaas ook ná 1 jaar bestaan en verdere verbetering liet maar op zich wachten. In de tussentijd had ik veel informatie verzameld over de verschillende operatiemogelijkheden en de te verwachte resultaten. Met een hoop vragen maakte ik nogmaals een afspraak met een van de orthopeden en legde hem de situatie voor. Ditmaal stond hij plots wel open voor opereren maar de arts bleef terughoudend en was allerminst overtuigend in zijn antwoorden. Hij drukte mij op het hart er “nog eens heel goed over na te denken”…

Ik kwam tot de conclusie dat ik hier in Nederland niet verder zou komen. Geen expertise of waren de artsen écht overtuigd van hun advies?? Uiteindelijk ben ik in contact gekomen met een leverancier van het zogenaamde LARS-ligament wat mij veelbelovend leek. Met dit kunstligament kan het AC gewricht gereconstrueerd worden en zou mijn sleutelbeen weer terug op zijn plek komen. Dit zou bovendien een pees uit mijn been schelen. Via LARS ben ik uiteindelijk bij een kliniek in België terecht gekomen waar ik succesvol ben geopereerd. Daar bleek ook gelijk dat een operatie voor mij geen kwestie van kiezen was maar een noodzaak.

Dit is mijn ervaring en elke patient is anders en heeft andere verwachtingen. Er zullen vast mensen zijn die prima herstellen zonder operatief ingrijpen. Echter, de ernst van de luxatie + de leeftijd van de patient + lifestyle moeten bepalend zijn!

Klik hier voor:

Wat is een AC luxatie

Operatie technieken 

Mijn AC luxatie graad 3/4