Mijn herstel na operatie

Lees hier Mijn ervaring met 2 jaar conservative aanpak.

Na de val op mijn schouder waarbij ik een graad 3 AC luxatie opliep, heb ik bijna anderhalf jaar met een instabiel sleutelbeen geleefd. Het conservatieve beleid gaf enkel maar klachten in mijn actieve en sportieve leven. Dit kon gewoon niet langer zo doorgaan. Nadat ik mij had verdiept in de verschillende operatietechnieken heb ik uiteindelijk gekozen voor een reconstructie d.m.v. het “synthetische LARS ligament”.

Ik ben Februari 2015 geopereerd. De eerste drie weken heb ik een mitella gedragen die mijn schouder goed ondersteunde en immobiliseerde. Die standaard ziekenhuis mitella’s zijn niet al te best. De pijn was de eerste week niet mals en veel rust was nodig. Slapen ging natuurlijk alleen op m’n rug.

4 weken post-op had ik de eerste afspraak bij de fysio die mijn schouder goed had losgemaakt. Gelijk daarna kon ik al een stuk meer bewegen.

5 weken post-op was mijn range-of-motion weer bijna helemaal terug en kon ik op mijn linker zij slapen. Schouder was nog wel erg stijf.

8 weken post-op was mijn range of motion nagenoeg helemaal terug. Ik merkte dat het het sleutelbeen nu vast wordt gehouden als ik bijv. m’n schouders optrek. Een raar en onprettig gevoel. Dit verbeterde gelukkig langzamerhand. Hier heb ik helemaal geen last meer van.

September 2015

Met 3 maanden was ik eigenlijk alweer up and running en beoefende weer al mijn sporten zonder noemenswaardige klachten. Nu 8 maanden na de operatie kan ik zeggen dat de operatie absoluut het gewenste resultaat heeft gegeven. Zelfs veel beter dan ik eigenlijk had verwacht. Mijn kracht is weer zoals vóór de val op m’n schouder. Staand bovenhoofds gewichtheffen met 50-60KG en power-cleans zijn geen enkel probleem. Om even wat zware schouderoefeningen te noemen…

Mijn schouders zijn dus weer flink sterk en de symmetrie is terug. Daarmee ben ik vrijwel voor 100% hersteld. Er zijn vrijwel geen situaties meer dat ik last heb.

Wat betreft functionaliteit ben ik volledig hersteld. Er is geen verschil meer met lenigheid t.o.v. links. De reductie van sleutelbeen is nog steeds zoals het na de operatie was. Mijn schouderbladen zijn weer nagenoeg volledig in symmetrie met elkaar.

Misschien niet voor iedereen voor te stellen maar voor de operatie was het een drama. Artrose, asymmetrie in m’n schouderbladen, instabiliteit schouder, mindere functionaliteit, nekklachten, rugklachten en ga maar zo voort. Ondanks deze klachten bleven Nederlandse artsen erg terughoudend ten aanzien van een operatie. Ik ben bang gemaakt met kans op functieverlies, mislukking van operatie en dat het wellicht alleen maar erger zou worden. Gelukkig heb ik me er niet bij neergelegd. Ik hoop dat anderen nu met mijn informatie en ervaring óók de beste keuze voor zichzelf kunnen maken.

April 2016

Na ruim een jaar geleden geopereerd te zijn vond ik het weer tijd voor een update. Ik houd het graag kort: ik ben zo blij dat ik de keuze heb gemaakt om mij te laten opereren. Ik sport nog steeds bijna elke dag. Chin-ups, bankdrukken, opdrukken, schouderdrukken, zwemmen, fietsen, touwtje springen. Geen enkel probleem meer. Alsof er nooit wat is gebeurd. Dit had ik mij nooit voorgesteld. Ook het sleutelbeen zit nog op zijn plek.. De synthetische constructie kan dus heel wat hebben.

Het schijnt dat de fixatie 3 maanden na de operatie op zijn sterkst is en dat er vanaf dat moment geen verbeteringen meer verwacht kunnen worden. Toch heb ik ook na deze periode verbeteringen/gewenningen gemerkt. Laat ik zeggen dat het nu voor 99% voelt zoals het was. Dat is best bijzonder als je beseft dat de reconstructie uiteindelijk een benadering is van hoe het eerst was.

Litteken vlak na operatie. Ongeveer 7cm lang.

Fixatie LARS d.m.v. 2 titanium schroeven die er na een jaar uit mogen.