Lees hier Mijn ervaring met 2 jaar conservative aanpak.
Na de val op mijn schouder waarbij ik een graad 3 AC luxatie opliep, heb ik bijna anderhalf jaar met een instabiel sleutelbeen geleefd. Het conservatieve beleid gaf enkel maar klachten in mijn actieve en sportieve leven. Dit kon gewoon niet langer zo doorgaan. Nadat ik mij had verdiept in de verschillende operatietechnieken heb ik uiteindelijk gekozen voor een reconstructie d.m.v. het “synthetische LARS ligament”.
Ik ben Februari 2015 geopereerd. De eerste drie weken heb ik een mitella gedragen die mijn schouder goed ondersteunde en immobiliseerde. Die standaard ziekenhuis mitella’s zijn niet al te best. De pijn was de eerste week niet mals en veel rust was nodig. Slapen ging natuurlijk alleen op m’n rug.
4 weken post-op had ik de eerste afspraak bij de fysio die mijn schouder goed had losgemaakt. Gelijk daarna kon ik al een stuk meer bewegen.
5 weken post-op was mijn range-of-motion weer bijna helemaal terug en kon ik op mijn linker zij slapen. Schouder was nog wel erg stijf.
8 weken post-op was mijn range of motion nagenoeg helemaal terug. Ik merkte dat het het sleutelbeen nu vast wordt gehouden als ik bijv. m’n schouders optrek. Een raar en onprettig gevoel. Dit verbeterde gelukkig langzamerhand. Hier heb ik helemaal geen last meer van.
September 2015
Met 3 maanden was ik eigenlijk alweer up and running en beoefende weer al mijn sporten zonder noemenswaardige klachten. Nu 8 maanden na de operatie kan ik zeggen dat de operatie absoluut het gewenste resultaat heeft gegeven. Zelfs veel beter dan ik eigenlijk had verwacht. Mijn kracht is weer zoals vóór de val op m’n schouder. Staand bovenhoofds gewichtheffen met 50-60KG en power-cleans zijn geen enkel probleem. Om even wat zware schouderoefeningen te noemen…
Mijn schouders zijn dus weer flink sterk en de symmetrie is terug. Daarmee ben ik vrijwel voor 100% hersteld. Er zijn vrijwel geen situaties meer dat ik last heb.
Wat betreft functionaliteit ben ik volledig hersteld. Er is geen verschil meer met lenigheid t.o.v. links. De reductie van sleutelbeen is nog steeds zoals het na de operatie was. Mijn schouderbladen zijn weer nagenoeg volledig in symmetrie met elkaar.
Misschien niet voor iedereen voor te stellen maar voor de operatie was het een drama. Artrose, asymmetrie in m’n schouderbladen, instabiliteit schouder, mindere functionaliteit, nekklachten, rugklachten en ga maar zo voort. Ondanks deze klachten bleven Nederlandse artsen erg terughoudend ten aanzien van een operatie. Ik ben bang gemaakt met kans op functieverlies, mislukking van operatie en dat het wellicht alleen maar erger zou worden. Gelukkig heb ik me er niet bij neergelegd. Ik hoop dat anderen nu met mijn informatie en ervaring óók de beste keuze voor zichzelf kunnen maken.
April 2016
Na ruim een jaar geleden geopereerd te zijn vond ik het weer tijd voor een update. Ik houd het graag kort: ik ben zo blij dat ik de keuze heb gemaakt om mij te laten opereren. Ik sport nog steeds bijna elke dag. Chin-ups, bankdrukken, opdrukken, schouderdrukken, zwemmen, fietsen, touwtje springen. Geen enkel probleem meer. Alsof er nooit wat is gebeurd. Dit had ik mij nooit voorgesteld. Ook het sleutelbeen zit nog op zijn plek.. De synthetische constructie kan dus heel wat hebben.
Het schijnt dat de fixatie 3 maanden na de operatie op zijn sterkst is en dat er vanaf dat moment geen verbeteringen meer verwacht kunnen worden. Toch heb ik ook na deze periode verbeteringen/gewenningen gemerkt. Laat ik zeggen dat het nu voor 99% voelt zoals het was. Dat is best bijzonder als je beseft dat de reconstructie uiteindelijk een benadering is van hoe het eerst was.
Litteken vlak na operatie. Ongeveer 7cm lang.
Fixatie LARS d.m.v. 2 titanium schroeven die er na een jaar uit mogen.
Behandeling AC luxatie / Tossy 3 / Rockwood 3 
Toffe blog, interessante informatieve teksten echt top! Zo te zien heeft de chronische aanpak operatie jou altijd nog beter geholpen dan het conservatieve beleid. Ik wordt waarschijnlijk geopereerd binnen 3 maanden, was het inderdaad maar binnen 3 weken. Ben je nu weer helemaal pijn vrij en op je oude kracht niveau? Succes verder en bedankt voor het delen.
LikeGeliked door 1 persoon
Hi Yuri
Bedankt voor je reactie. Moet indd even de stand van zaken bijwerken. Ben nu weer 5 weken vol aan de bak wat betreft krachttraining en ben ook weer aan het mountainbiken. Mijn schouder rechts is weer op volle sterkte (was na de ingreep echt ingezakt tot een vaatdoekje). Doe nu bijv 50kg staande military-press zonder pijn. Ook lat-pulldown en chin-ups gaan weer zonder problemen. Het a symmetrische gevoel in mijn rug is zo goed als weg(duurde wel ff) en daarmee ook de compensatieklachten. Schouderblad rechts nagenoeg weer helemaal in symmetrie met links. Hangt dus niet meer af. Alleen heb ik bij bench-press bij hogere intensiteit wel last van een soort artrose achtig gevoel rondom AC dat ik ook voor de operatie had (wel verbeterd). Dit straalt uit naar arm en schouder waardoor veel herhalingen maken niet fijn aanvoelt. Kwestie van nog ff geduld.
Voor de rest dus alles perfect. Ook geen verlies van range-of-motion waar ze me in Nederland bang mee maakte. Reductie sleutelbeen is perfect gelukt, iets waar ze in Nederland ook niet zeker over waren. (Kon weer wat omhoog komen) .
Na 1.5 jaar gesteggel met een uitstekend sleutelbeen ben ik ontzettend opgelucht en blij dat ik deze keuze gemaakt heb. Ik zeg 95% herstel. En zoveel beter dan het was! Het littekenen is dan wel wat breder geworden (door irritatie van onderhuidse hechtdraad) maar een beetje man maakt zich daar ook niet druk om.
Overigens heb ik geen last van de schroefjes in het sleutelbeen (ik voel ze ook niet daar ze verzonken zitten). Ze mogen eruit maar laat ze lekker zitten.
Het conservatieve beleid is gewoon waardeloos gebleken, helemaal voor jonge mensen.
Waar hangt het nu nog vanaf of je wel of niet geopereerd wordt? Ga je voor een reconstructie dmv LARS of met weefsel van je zelf? Ik kan je LARS dus zeker aanraden gezien je sportieve en jonge voorkomen.
LikeLike
He! jij ook bedankt voor je update! Dat is nog eens mooi goed nieuws om te delen. Ondanks de onzekere verhalen over het herstel met de chronische aanpak. Prima toch?! voor iets wat toch al aangedaan is door een zware klap. Dan weer bijna 2 jaar later terug komen naar eigen zeggen op 95% dankzij de operatie.
Ik weet niet precies hoe mijn behandeling heet het lijkt er wel op, maar bij mij gaan ze gebruik maken van een tightrope waarbij 1 of 2 gaatjes geboord worden in het sleutelbeen, een vast gedeelte bot en dan bij elkaar word getrokken, daarbij mogelijk ook nog wordt versterkt met een biologische pees.Na de operatie 6 weken totale rust om het te laten helen en het los scheuren te voorkomen. Pas daarna mag ik beginnen met bewegen en revalideren. Ik denk dat juist rust houden in de begin fase heel belangrijk is voor het verloop van het herstel op de lange termijn. Zonder rust geef je het geen kans om alle weefsels goed te laten kunnen helen op de plaats waar alles wel hoort zitten.
Ja inderdaad het niet te hoeven opereren wordt ook als voordeel gezien, en je hebt natuurlijk niet de voorrang die je als topsporter wel hebt.
Maar met de wils kracht van een topsporter kom je er ook wel, jij hebt dat wel bewezen. Klasse!
Ik mag hopen dat deze succes verhalen door meer mensen zal worden gedeeld, de medische wereld gaat natuurlijk ook vooruit gelukkig. Zo blijkt nu de weaver- (not) dunn ook niet alles te meer zijn.
LikeLike
Ook ik ben juli 2015 geopereerd aan tossy 3 na. Een salto met MTB middels een dag bone reconstructie.
(Operatie na ca 4’5 week zou eerst binnen 4 weken zijn maar spulletjes waren niet op orde?)
Ook bleek de lange bicep pees zodanig aangedaan dat deze tijdens de operatie is door geknipt.
1e dag was de 24 uurs pijn blok wat snel uitgewerkt 1 dag ontzettend pijn gehad daarna werd het vrij snel minder.
Wel veel last gehad van irritant zeurende lichte pij in bicep en onderarm veel zelf massage.
Na de operatie 6 weken in immobiliser > 6 weken range of motion terug krijgen daarna enkele weken nog bij de fisio met gewichten..
Vanaf dat moment weer gaan hardlopen en MTBen en later weer boksen.
Op dit moment tip ik weer diverse malen een kettlebell van 20 kg met 1 arm op.
Met wat langere MTB tochten 70 km hobbels en wortels voel ik wel eens wat kraken hoewel het minder wordt maar verder kan ik zeggen dat
De operatie voor mij de beste optie was. O ja ik was toen 48 jaar.
Alleen baalde ik het ergst nog van de biceps pees je krijgt een deuk in je bicep en die was al niet fraai na een eerder inscheuring van de korte pees.
Verder mag ik niet klagen.
LikeLike
Hallo,
Jammer dat de site pas na mijn operatie (5-3-2015) op internet kwam.
Ben zelf geopereerd doormiddel van een Dog Bone Button.
Operatie viel tegen, veel pijn en een litteken van bijna 10 cm.
Bij mij is de operatie gedaan pas na 6 weken, volgens de
arts was dit geen probleem. Het ergste is eigenlijk dat er volgens
de arts rek is ingekomen en is nu is de stand van de sleutelbeen
bijna hetzelfde als voor de operatie.
Mijn vraag is eigenlijk, waar heb jij je operatie laten doen doormiddel van LARS methode?
Rob
LikeLike
Hi Rob,
Na 6 weken enkel een dog-bone vind ik apart want zou zeggen dat de ligamenten dan al verloren zijn en dan is de dog-bone het enige dat je sleutelbeen omlaag houdt. Of hebben ze er een graft bijgedaan? Dat zou toch wel een goede uitkomst moeten hebben gegeven. Rek in de dog-bone? Misschien heeft de arts het sleutelbeen niet stevig genoeg naar beneden getrokken, je moet namelijk iets overcompenseren. Raar dat het weer omhoog is gekomen en vraag me af of hij dus een extra pees er bij heeft geplaatst voor de lange termijn fixatie (alleen dog bone is niet genoeg)
Hoe dan ook, email mij even dan geef ik het adres van de kliniek en de naam van de arts die mij heeft geopereerd met LARS.
LikeLike
Bedankt voor je snelle reactie.
Er is alleen maar een dog bone geplaatst. De eerste paar weken was alles nog perfect maar laatste 3 weken is sleutel been omhoog gekomen. Als alleen een dog bone niet genoeg is verklaart dat waarom deze weer omhoog is gekomen. Ik geloof eigenlijk ook niet dat er rek in kan komen.
Ik zal je wel een prive berichtje sturen voor het adres. Weet nog niet of ik weer geopereerd mag/ wil worden in hetzelfde gebied rond de schouder..
LikeLike
Goedemorgen Tossy3,
Omdat ik een lotgenot tegenkwam in de sportschool in Almere, met ook Tossy3, wees hij mij op deze site. Aleen bij is deze situatie bij mij 12 jaar geleden ontstaan. Huisarts vertelde in ziekenhuis met staaldraad verbinden. En in het UMC vertelde de chirurg: ik ga hem inkorten zodat die bult niet meer zo naar buitendrukt. Want staaldraad breekt vrij gauw. Had ik natuurlijk nooit goed moeten vinden. Maar goed gedane zaken nemen geen keer. En ik wist niet beter dan dat er verder niets meer aan te doen is. Tot ik jouw site met het duidelijk uitleg las.
Ik neem aan dat deze operatie nog steeds niet in NL wordt gedaan? En dat je er dus voor naar Belgie moet?
Ik zou graag eventueel de contactgegevens van de dokter of chirurg van het desbetreffende ziekenhuis willen ontvangen. Voor een informatief gesprek wat er eventueel mogenlijk zou zijn voor mij.
Ik hoor graag van je.
Groet, Ronald
LikeLike
Hallo Ronald, email mij even, ik zal je dan de gegevens van de kliniek en arts, die mij heeft geopereerd, doorsturen. Je sleutelbeen is dus ingekort? Op zich goede keuze geweest want anders krijg je last van slijtage aan uiteinde. Nu nog laten fixeren als je er last van hebt. Staaldraad klinkt niet zo best, maargoed, 12 jaar geleden; toen werkte ze nog met de W&D methode.
LikeLike
Hey tossy3,
mooie blog! Ik ben onlangs (3 juli) aangereden met de fiets. Daarbij o.a. AC luxatie graad 3 opgelopen. Momenteel is operatie gepland met hoekplaat op 28 juli (25 dagen of bijna 4 weken na ongeval dus). Operatie kon echter niet vroeger omdat ik ook scheurtje in mijn luchtpijp en klaplong had opgelopen en dit een verhoogd risico op complicaties zou geven bij operatie (door de beademing). Nu vraag ik mij wel af dat die 4 weken ni te laat zijn voor hoekplaat, gezien jij hier op je site 3 weken als max aangeeft. Volgens specialist zou dit geen probleem mogen zijn..
Groeten,
Stijn
LikeLike
Hi Stijn,
Erg van je aanrijding! Hopelijk ben je snel weer de oude. Voor de AO hoekplaat wordt inderdaad <2 weken aangeraden. <4 weken wordt nog wel gezien als een acute fase dus het zou nog mogelijk moeten zijn. De AC en CC ligamenten zullen inmiddels al wat littekenweefsel hebben gevormd. Maar het moet natuurlijk niet te lang meer duren!
Vraag wel even voor de zekerheid wat de orthopeed precies gaat doen. Een AC resectie zou nog niet nodig zijn. Stel hij zou zeggen dat er een stukje af moet i.v.m. artrose moet er dus nog een pees bij.
LikeLike
Hey tossy,
bedankt voor je reactie! Heb het er met de dokter over gehad en ze gaan geen stukje van mijn sleutelbeen inkorten. Enkel de hoekplaat erin. Hoop dat die ligamenten dan nog goed genoeg herstellen en er geen problemen mee krijg achteraf gezien de vrij late operatie. Had het eens gehad over reconstructie met LARS-ligament omdat ik vrij veel sport ook (fietsen voornamelijk) en omdat er dan geen 2e operatie nodig is, maar voor dokter leek hoekplaat beste optie, vooral omdat ik vrij stevig gebouwd ben.
Wel nog groot litteken dat je had na operatie. Was dat niet gehecht? Mooi genezen ondertussen? Overigens veel pijn gehad de eerste dagen na de operatie? Heb gehoord dat die eerste dagen enorm pijnlijk kunnen zijn.
Groeten,
Stijn
LikeLike
Hallo Stijn,
Een reconstructie met LARS-ligament of een pees is alleen voor chronische gevallen waarbij de originele ligamenten (AC gewricht en CC ligamenten) al zijn opgelost. Jij bent er nog redelijk op tijd bij dus die hoekplaat zou genoeg moeten zijn om AC en CC weer te laten genezen. Hij zou er toch wel 10-12 weken in moeten blijven zitten.
Litteken is bij mij gehecht met oplosbaar hechtdraad, ging reactie aan met mijn huid waardoor het uiteindelijk iets minder strak is genezen. Traditioneel hechtdraad leek me beter geweest maar ja… 7cm, knalroze en toch wel 6-8mm breed. Ik zou nog wel eens een foto plaatsen. Mooi is anders maar het meer dan waard.
Spoedig herstel gewenst!
LikeLike
Hey tossy,
Ondertussen ben ik dinsdag geopereerd. Operatie is zwaarder geweest dan eerst gedacht. Doordat er bijna 4 weken gepaseerd waren na het ongeval, was mijn schouder al beginnen vastgroeien en was het niet evident hem weer op de goede plaats te krijgen. Operatie heeft 3u geduurd ipv 3 kwartier. Eerste uren heb ik enorm afgezien, nadien is het wat gebeterd door de pijnstilling. Nu nog altijd vrij veel last (voornamelijk aan de spieren in mijn bovenarm). Maar ik las dat de eerste week bij jou ook niet mals was 😉 Binnen een week mag de mitella er al af en moet ik beginnen met lichte oefeningen. Nadien ook nog fysio. Hoop snel een beetje mobieler te zijn.
Groeten,
Stijn
LikeLike
Hallo Stijn,
Dus ze hebben er een hoekplaat ingeschroefd? Hopelijk zal de boel weer aan gaan groeien, hebben ze daar nog wat over gezegd? Ik moest na 1 week beginnen met lichte oefeningen maar daarna wel weer terug in de mitella. Dus denk dat even moet navragen of je het juist begrepen hebt. Normaal gesproken moet je toch zeker 4 weken in de mitella blijven om alles de kans te geven te herstellen.
Pijn is zeker niet mals nee en kan me voorstellen dat het met de hoekplaat en benodigde schroeven in je sleutelbeen nog meer pijn doet als bij mij. Zou het in ieder geval rustig aan doen. Herstel duurde bij mij langer dan ik had verwacht maar ben wel heel goed hersteld!
Groeten
LikeLike
Hey tossy,
Ze hebben inderdaad de hoekplaat erin gezet en na 3-4 maand zou ze eruit moeten en zou alles weer voldoende vast moeten zitten. Dokter heeft inderdaad letterlijk gezegd na enkele dagen mitella hem achterwege te laten, ondanks dat ik ook overal op internet 3-4 weken terug vind als referentie. Binnen een week moet ik nog is op consultatie en tot dan hou ik hem zeker aan. Daar kijk ik wel nog eens wat hij zegt, maar mogelijks ga ik hem dan ook nog wat blijven doordragen om zeker te zijn. Is wel een ostheopaat met veel ervaring en zeer goede reputatie die gespecialiseerd is in schouders. Denk dus dat hij wel weet wat hij doet, maar wil zelf toch ook liever geen risico’s nemen.. Volgende week zal ik wat beginnen met pendeloefeningen en nadien wel zien wat fysio voorziet 🙂
LikeLike
Super man! Ja zou hem lekker omlaten de eerste weken. Ook om te voorkomen dat je perongeluk een verkeerde beweging maakt. Pendelen na 1 week moest ik ook ja, om een frozen shoulder te voorkomen. Daarna rustig met rek banden beginnen. Herstel zal wat langer duren dan zonder opereren maar je behoud tenminste je gewrichten!
Laat me weten hoe het herstel gegaan is en spoedig herstel gewest.
LikeLike
Hey,
hierbij nog een kleine update. Mijn hoekplaat zit er binnen 3 dagen 6 maanden in. Het herstel verliep initieel slechter dan verwacht. Door de klap op mijn schouder had ik ook een letsel opgelopen aan enkele zenuwen (voornamelijk de nervus suprascapularis). Hierdoor heb ik in de 1e 3-tal maanden zeer veel moeite gehad met het bewegen en dan voornamelijk heffen van mijn arm. Was zeer lastig maar langs de andere kant misschien ook voordelig aangezien ik op die manier ook geen bewegingen kon maken die misschien negatief zouden zijn voor het herstel van mijn schouder. De zenuw is ondertussen volledig hersteld en de kracht in mijn spieren komt stilaan weer goed terug. Ik ben er dus van overtuigd dat een zo goed als volledig herstel op dat vlak er wel in zit.
Gezien ik zeer weinig last heb van de hoekplaat en ik vrij laat geopereerd ben (25 dagen na het ongeval), had ik samen met mijn arts beslist om de plaat zo lang mogelijk te laten zitten zodat alles genoeg tijd krijgt om te herstellen. Ondertussen voelt mijn schouder terug heel stabiel en kan ik er zonder problemen mee bewegen, op steunen, etc.. Doordat de plaat nu stilaan wel voor wat erosie en irritatie begint te zorgen op mijn acromion, zou ik op 9 februari geopereerd worden om de plaat uit mijn schouder te laten halen. Ik kijk met een relatief bang hart vooruit naar die dag. Volgens mijn arts is het niet mogelijk om via scans na te gaan of de ligamenten voldoende hersteld zijn. Hij zei ook dat de ligamenten in een worst case scenario niet voldoende verlittekend kunnen zijn vanwege de late operatie en dat er dan alsnog een alternatieve constructie dient plaats te vinden. Hij stelde hiervoor Weaver-Dunn techniek voor omdat hij van mening is dat artificiële kabels ligamenten op termijn toch slijten en dus mogelijk stuk gaan. Gezien wat ik hier gelezen heb, zou ik toch liever niet deze techniek laten uitvoeren, maar volgens mijn arts is er niet echt een alternatief. Ik had, na het lezen van deze site, niet verwacht dat hij deze techniek zou opperen, aangezien hij hier in België toch wel gezien wordt als een van de topchirurgen op het vlak van schouderletsels. Maar in geval van het worst case scenario ga ik toch denk ik ergens anders een second opinion vragen. Ondertussen wacht ik (bang) af in de hoop op voldoende herstelde ligamenten!
Groeten,
Stijn
LikeLike
Hallo goedenavond,
Mijn zoon van 18 is vandaag aangereden en heeft daarbij een tossy 3 opgelopen.
We moeten morgen naar de traumatoloog.
Nu probeer ik me een beetje voor te bereiden op het gesprek. Door me te verdiepen in de aandoening en juist ook de mogelijke behandelingen.
En dan kom je op een gegeven moment vanzelf op jouw site uit…
Ik begrijp uit jouw verhaal, dat jij goed geholpen bent. En ben blij te lezen, dat het er naar uit ziet, dat je de dingen die je graag doet min of meer weer kan doen!
Mijn vraag aan jou:
Klopt het, dat jij niet in Nederland behandeld bent?
En in welke kliniek dan wel?
Ik hoop van je te vernemen, want deze knul is nog maar 18 en we moeten daarom echt in gaan zetten op een goed resultaat met zo veel mogelijk mobiliteit.
Ik dank je vooruit voor je informatie!
LikeLike
Hallo Geral,
Ik lees je bericht nu pas. Klopt; ik ben in Belgie geopereerd nadat men in NL geen raad wist met mijn AC luxatie graad 3. Enkel het op maat maken en aanreiken van een mitella. Jammer omdat ik 2 dagen na de val al bij een niet nader te noemen specialist op consult kwam. Uiteindelijk na bijna 1,5 jaar geopereerd d.m.v. LARS.
Uw zoon zit nog in de acute fase en als u mij emailt kunt u misschien nog op tijd naar Belgie voor een acute operatie. Anders wordt het een chronische aanpak met LARS en dan is haast niet nodig. Accuut heeft de voorkeur.
LikeLike
Hey Tossy!
Ik ben ook slachtoffer geworden van een AC luxatie. Heb het donderdag 23/07/2015 opgelopen en ben dinsdag 28/07/2015 geopereerd geweest.
Bij mij hebben ze er een hoekplaat ingeplaatst. Vandaag op controle geweest en alles zag er goed uit. Nu moet ik nog een week in een half gips ( strak doek) lopen en volgende week gewoon met sling. Als ik dit verband vandaag uitdeed bij de dokter en mijn schouder wat liet hangen kon ik die hoekplaat echt mijn schouder voelen omhoog houden. Dit gaf een zeer onwennig/instabiel gevoel aan mijn sleutelbeen. Is dit normaal dat dit zo voelt naast de eerste week?
Groeten, P
LikeLike
Hey Pierre,
Ben ook dinsdag 28 juli geopereerd. Bij mij hebben ze er ook een hoekplaat ingezet. Dat je de plaat wat voelt zitten is volledig normaal. Ik voel ze ook relatief goed zitten. Sommigen mensen hebben er meer last van dan anderen, maar zeker geen zorgen maken 😉
Groeten,
Stijn
LikeGeliked door 1 persoon
Hallo Pierre,
Ben zelf niet accuut geopereerd met een hoekplaat maar het is normaal dat het de eerste weken onwennig aanvoelt. Er is na de operatie vast een tal xrays gemaakt waar het resultaat op te zien is. Ik zou me geen zorgen maken en blij zijn dat ze je op zo’n kort termijn geopereerd hebben. Je hebt nu een zeer grote kans op nagenoeg perfect herstel.
LikeLike
Gisteren een luxatie tossy drie opgelopen door een val tijdens het mountainbiken. Toen ze me bij de spoedeisende hulp vertelden dat het wel weer aan zou groeien, was ik meteen sceptisch. Zodoende zelf maar op onderzoek uitgegaan, waarbij ik op deze site uitkwam. Bedankt voor alle info! Morgen direct naar de huisarts voor een doorverwijzing. Succes met je herstel.
LikeLike
Hi Stef, balen van je tossy 3 maar gelukkig heb je gelijk beschikking over de juiste informatie. Want die ligamenten groeien echt niet zomaar weer aan. Wat een flauwekul van het ziekenhuis. Geen idee hoe oud je bent, wat je doet voor sport en wat je verwachtingen zijn maar raad je zeker aan om een acute operatie serieus te overwegen. Ik ken een hele goede arts in Belgie, dus mocht je meer info willen, email me! Je hebt nog 3 weken om geopereerd te worden. Groet David
LikeLike
Hi David,
Bedankt voor je reactie. Inderdaad heel fijn dat je alle informatie verzameld en bijeengebracht hebt. Ik heb alweer gemerkt dat wanneer je zelf niet mondig en goed geïnformeerd bent, ze je overal zo afschepen. Helaas valt de kliniek in België waar jij bent geweest niet binnen mijn zorgpakket. Morgen een afspraak met een chirurg in het Rijnland Ziekenhuis. Ik ben nog jong (34) en elke dag met sport bezig, variërend van hardlopen tot yoga en van mountainbiken tot klimmen. Ik hoop dat dit de chirurg er van overtuigd om voor de operatie te gaan… Ik ga morgen in ieder geval goed voorbereid het gesprek in. Thanks!
LikeLike
Hi Stef,
Ik ben geopereerd in het AZ-Niklaas, via kliniek. AZ-Niklaas stond bij mijn zorgverzekeraar onder contract dus dat was geen probleem. In jouw geval gaat het om een acute operatie dus dan zijn er feitelijk 2 opties: een hoekplaat (meestgebruikt) of de Dog-Bone die dan artroscopisch wordt uitgevoerd met minimale littekens. Geen idee in welk ziekenhuis in Nederland/Belgie die operatie wordt uitgevoerd maar dat zou mijn voorkeur zijn. In ieder geval succes morgen, laat even weten wat de uitkomst is.
LikeLike
Hallo Stef, met belangstelling jouw corrospedentie gelezen met Tossy3 oftewel David. Dankzij David heb ik nu ook een afspraak staan bij Dr. Hens in Belgié. Ben zelf 54 jaar en loop al 12 jaar met een tossy 3 en weet niet beter dan dat ik zo de rest van mijn leven ermee moet doorlopen. Totdat ik bij toeval (hoewel toeval bestaat niet zeggen ze) ik David in de sportschool tegen het lijf ben gelopen.
Ik sport ook veel 3x per week fitness en iedere week kickboksles om mijn uithoudingsvermogen te verbeteren.
Ik kom ook elke 5 weken bij de fysio voor dry needling om de knopen uit mijn spieren te laten halen. Omdat er gewoon veel van die spieren gevraagd wordt aan die linkerkant. Er staat veel spanning op wat zich bij mij uit in hoofdpijn.
Door een afhangend schouderblad komt er gewoon veel druk te staan op de nekspieren. Zoals David al zo mooi zei, je schouderblad mist zijn kapstokje het sleutelbeen.
Ondanks dat ik dan 54 jaar ben, ga ik er vanuit als ik niks geks op mijn pad tegenkom, ik na zo’n operatie er nog 30 jaar plezier van zou kunnen hebben.
Ik weet al van David dat ze in NL zeer terughoudend zijn betreft opereren. Mijn vraag aan jou is dan ook of ik de naam van de arts in Rijnland ziekenhuis mag hebben, voor een informatief gesprek met hem.
Wil ik je nog veel succes toewensen de komende tijd.
Met vriendelijke groet,
Ronald van Riesen
LikeLike
Hi David,
Hier even een update. Donderdag moet ik nog een keer terugkomen voor een gesprek met de chirurg. Dan heb ik pas uitsluitsel, maar ik ben positief gestemd. Zoals deze dokter zelf zei: ‘Normaal gesproken opereren we niet, maar gezien je leeftijd en je actieve levensstijl, is er een hele grote kans dat we nu wel kiezen voor een operatie.’ Ik laat het je weten.
LikeLike
Beter kan je niet wensen. Ben benieuwd naar de details donderdag
LikeLike
Hoi David en Ronald,
A.s. maandag wordt ik geopereerd in het OLVG in Amsterdam. Het zal de kijkoperatie worden met de Arthrex Dog Bone Button die het boeltje weer bij elkaar gaat brengen en hopelijk ook houden.
Ik moet zeggen dat ik overal erg goed ben geholpen. Alle chirurgen hebben verteld dat uit onderzoek is gebleken dat de kans op volledig herstel bij zowel de conservatieve behandeling als een behandeling met operatie even groot is. De keuze voor welke behandeling lieten ze volledig bij mij. Waarbij ze me niet in een bepaalde richting hebben geprobeerd te sturen en dus niet afwijzend waren ten op zichten van een operatie. Wie weet had het feit dat ik goed geïnformeerd was en duidelijk wist wat ik wilde hier wel mee te maken. Nogmaals dank dus David!
Gezien jouw klachten Ronald zou ik dus gewoon contact opnemen met een (gespecialiseerde schouder) orthopeed bij je in de buurt en je situatie voorleggen. Succes!
LikeLike
Hallo Stef, mooi dat je zo snel kan worden geopereerd. De Dog Bone is een goede keuze! Ik denk inderdaad dat je zonder deze kennis met een conservatief beleid het bos was ingestuurd. Nog wel even een kanttekening wat betreft herstel acuut vs. conservatief; misschien een kwestie van interpretatie maar bij een conservatieve behandeling zal er feitelijk niets herstellen. Je lichaam gaat zich gewoon aanpassen aan het feit dat het een AC gewricht en CC ligamenten mist. Ook na een late operatie zal de functionaliteit van de CC ligamenten niet terugkomen. Voor écht herstel is dus een acute operatie het beste, zoals je nu hebt gekozen!
Succes met je herstel! Ben benieuwd wat je bevindingen zijn over 6 maanden.
LikeLike
Hoi David,
Ben het helemaal met je eens hoor! Alles is heel goed gegaan. Een nachtje moeten blijven voor pijnbehandeling. Maar ook dat gaat nu prima. Vandaag voorlopig alleen nog paracetamol. Nu goed rusten en straks langzaam aan fysio. M’n arm moet sowieso 6 weken in de mitella blijven en ik mag ‘m de komende 3 maanden niet boven 90 graden brengen.
Echt, nogmaals heel erg bedankt voor het opzetten van deze blog! Het heeft me een enorme zet gegeven in de goede richting naar volledig herstel! Complimenten voor jou! Hoe is het trouwens met jouw herstel? De laatste keer las ik dat je op zo’n 95% zat…
LikeGeliked door 1 persoon
Hi Stef,
De Dog Bone dus met een paar hele kleine hechtingen? Beter kan je het niet wensen in ieder geval! Laat het nu goed rusten zodat alles weer aangroeit en je waarschijnlijk 100% herstelt! Wat doen ze met die dog-bone constructie? Die zal op ten duur geen functie meer hebben als alles is hersteld en uiteindelijk oplossen?! Hebben ze daar iets over gezegd. Ik neem ook aan dat ze geen clavicula resectie hebben uitgevoerd omdat je er zo vroeg bij was. Staat denk ik je ontslagrapport.
Wat betreft mijn herstel. Na 3 maanden verandert er in principe niets meer met LARS. Dat zal dan de definitieve herstel zijn. En ik ben gewoon enorm tevreden met het functionele resultaat want ik doe alles weer op mijn oude niveau. Bankdrukken 6 keer 90KG alweer. Ik begon na mijn herstel met 40kg! Bovenhoofds gewicht heffen is ook geen probleem, pull-oefeningen ook niet. Alleen heel soms met fly-oefeningen merk wat ongemak in mijn schouderblad. Vaak pas na enkele sets met veel herhalingen.
Vanzelfsprekend in het dagelijks leven helemaal geen last of onprettig gevoel zoals eerst. Soms merk je wel dat er iets zit dat alles op zijn plek houdt maar dit is minimaal en niet storend. Dan kraakt de boel soms een beetje als ik bijvoorbeeld achter mijn hoofd rijk. Verder ook niet storend nog pijnlijk.
Dus wat dat betreft zeg ik inderdaad 95% herstel. Maar vergeet niet dat ik ben geopereerd na een mislukte conservatieve behandeling. AC/CC zijn bij mij dus volledig opgelost en daarom kunstmatig gereconstrueerd met LARS.
Enige minpunt van deze operatie is het litteken dat ik nu heb. Momenteel nog erg roze. De arts had oplosbaar hechtdraad gebruikt en dat ging reactie aan met mijn huid waardoor het een beetje ging zweren en het litteken is verbreed. Maar dat is pech gehad. Functie is het belangrijkste.
Succes met je herstel! Doe het rustig aan en veel vette vis eten (goed voor het herstel 😉 )
Hoor je ervaring graag in de loop vd tijd
LikeLike
Hoi David,
Nog bedankt voor je voedingstips! Al regelmatig een dik stuk zalm verorberd. 🙂 Daarnaast ben ik op advies van de arts ook extra vitamine C gaan slikken tegen dystrofie. Maar het beste remedie is toch echt rust… Dat is voor iemand die altijd in beweging is een behoorlijke opgave. Ongemerkt doe je al snel te veel, maar gelukkig word je dan snel door de pijn terug gefloten. Alhoewel de pijn best te doen is en ik na 4 dagen na de operatie er niks meer tegen innam, zeurt het nog steeds behoorlijk.
Wat betreft je vragen: er zijn 4 klein incisies gemaakt met in totaal 6 hechtingen. Niks dus in vergelijking met die jaap van jou. Maar daarmee heb je natuurlijk altijd een stoer verhaal binnen handbereik 😉 Waarschijnlijk zal de fiber ooit een keer oplossen en de dogbones worden door het bot ingekapseld. En ze hebben inderdaad geen clavicula resectie uitgevoerd.
Alhoewel het spijtig is dat jij toen niet direct goed bent geholpen, is het goed om te lezen dat je zo tevreden bent over deze operatie en dat je bijna weer de oude bent!
Succes met alles en ik laat in de loop van de tijd nog wel eens horen hoe het gaat.
LikeLike
Hoi Tossy 3, hier Tossy 5.
Mooi om jouw ervaringen te lezen, mooi ook om hier even mijn ei kwijt te kunnen wat betreft het drama genaamd AC-Luxatie.
Ik ben Tossy 5 (wil je privé mijn naam wel noemen) uit Groningen, heb op 29 april 2014 een Ac luxatie opgelopen net als jij ook door een val op de schouder (op de racefiets).Ben per ambulance naar een ziekenhuis in de buurt gebracht waarna mij door röntgen werd bevestigd dat ik een Tossy 3 had opgelopen.Direct daar achteraan werd mij gezegd ‘we gaan er niets aan doen’.Het enige wat ik wilde vanaf het eerste moment dat ik die foto zag was operatief herstel maar werd met een mitella om en 3 diclofenacs (rotzooi bij de uitgang weggegooid) weer naar huis gestuurd.Ik heb daarna binnen 2 weken nog 2 afspraken gemaakt in hetzelfde ziekenhuis met als enige doel operatief herstel.Alles behalve dat, zelfs een verdere verwijzing zat er niet in.
Ik heb vanaf dat moment, medio mei 2014, alles in het werk gesteld om verder geholpen te worden maar mocht niet baten.Uiteindelijk, na 7 bezoeken aan mijn huisarts (waarbij ik de laatste keer niet meer heb gevraagd maar geëist ) werd ik dan eindelijk doorverwezen naar een ander ziekenhuis in de buurt.Op 26 augustus 2014 kon ik daar terecht.Het eerste wat de chirurg zei was heel ironisch; ‘waarom ben je niet eerder gekomen?’ Na opnieuw een röntgen bleek het niet om een Tossy 3 maar om een Tossy 5 te gaan.Na mijn bezoek aan deze chirurg ben ik op de opname lijst geplaatst en uiteindelijk op 30 oktober 2014 geopereerd.Op dat moment wist ik al, zoals jij ook beschrijft, dat natuurlijk herstel er helaas niet meer inzat.Maar helaas is de tijd niet terug te draaien dus moest ik genoegen nemen met de Arthrex dog bone constructie waarbij ik tot overmaat van ramp mijn eigen Gracilispees heb af moeten staan met als doel biologische fixatie van het geheel.Een andere optie was er niet namelijk….
Ik had van meet af aan mijn twijfels hierover.De krachten komen in eerste instantie op de dogbone constructie, deze bepaalt de sterkte.De Gracilispees word er daarna letterlijk ‘met de hand’ omheen gewikkeld en vastgeknoopt dus mijns insziens enkel preventief. Maargoed, ik had het er voorover mijn Gracilis af te staan voor een normaal functionerende schouder zonder pijn en klachten.
Na de operatie zat alles in eerste instantie goed, althans leek het goed te zitten.Ik moest 8 weken met mijn arm in een immobilizer lopen met als doel dus die biologische fixatie dmv de Gracilis.
Beigin dit jaar, medio maart, toen ik na fysiotherapie weer voorzichtig mijn arm mocht gaan bewegen merkte ik al gauw dat het niet goed zat.Ben toen terug gegaan naar de chirurg en hij bevestigde mij dat er wederom sprake was van hoogstand van het sleutelbeen.Voor alle duidelijkheid wil ik nu even kort vermelden dat ‘hoogstand’ niet bestaat.Bij een AC luxatie Tossy 3 of meer scheuren de coraco-claviculaire ligamenten alsmede het kapsel van het AC, waardoor door de zwaartekracht de arm omlaag zakt, heel logisch eigenlijk maar niemand die erover spreekt.Het sleutelbeen blijft gelijk gepositioneerd, het schouderblad verliest zijn houvast en zakt dus omlaag.Dit verder terzijde maar zeker het vermelden waard vind ik.
De chirurg die mij heeft geopereerd wist zich geen raad meer en heeft mij doorverwezen naar een specialist elders in het land.Ik kon daar op 15 juni terecht en deze bevestigde mij dat de gehele Arthrex constructie veel te slap was en dat eigenlijk de enige juiste methode, zoals jij ook al noemde, de Lars-constructie is.Na nog 2 bezoeken die daarop volgden ben ik dus op 24 juli jongstleden nogmaals geopereerd.De bij de vorige operatie geplaatste dogbone, alsmede de de Gracilispees zijn verwijderd en Lars is geplaatst.Omdat er al boorgaten in mijn sleutelbeen zaten van de Arthrex constructie was het bij mij de vraag of Lars er danwel doorheen om omheen zou moeten.De boorgaten bleken te groot voor Lars, dus heeft de chirurg het ligament om het sleutelbeen geplaatst.Om dit goed voor elkaar te krijgen heeft hij de Monnikskapspier die oa aanhecht aan het sleutelbeen los moeten halen.Ik heb daar na afloop een boel pijn van gehad maar gaat inmiddels beter gelukkig.Ik ben deze man, waarvan ik de naam niet ga noemen in het openbaar, ook reuze dankbaar voor het herstel dmv Lars.
Inmiddels ben ik dus 8 weken verder na de operatie en het herstel verloopt aardig goed, het kost me zeker nog 3 maanden voor volledig herstel maar gaat de goede kant op.De Lars constructie vervangt de coraco-claviculaire ligamenten (tussen Coracoid en Clavicula) bij mij, en niet zoals bij jou ook nog een lus door het Acromion (schouderdak).Bij alle bewegingen die ik maak met mijn schouder blijft het geheel goed op zijn plaats zitten, echter bij het naar voren strekken van de arm lijkt er toch enige verschuiving in het AC te ontstaan.Mijn vraag; heb jij dat ook?
Zoals jij eerder beschreef, het kapsel van het AC verlittekend na 3-6 weken.In mijn en jouw situatie is er dus geen sprake meer van een kapsel, de chirurg vertelde mij wel dat er een constructie dmv bindweefsel ontstaat die als het ware het AC vervangt.Is die bij jouw reeds ontstaan en zoja; na hoeveel tijd?
Ik vind het echt mooi dat je dit blog hebt gecreëerd.Het is fijn om verhalen van anderen te lezen ook al zijn deze vaak niet leuk.Het is fijn om te merken dat er meer mensen zijn met hetzelfde en ook om je eigen verhaal kwijt te kunnen.Als je toch eens wist hoeveel moeite ik heb moeten doen om voor elkaar te krijgen dat ik überhaupt ben geopereerd pfffffffff. Kiezen voor een conservatief beleid, met als enige draagkracht bangmakerij over wat er eventueel tijdens of na een operatie wel niet zou KUNNEN gebeuren en daardoor mensen zowel visueel als functioneel gehandicapt laten rondlopen is IDIOOT en niets anders.Het gehele Nederlandse medische beleid laat op dit vlak te wensen over, schandalig gewoon.
Ik merk dat het me nog steeds hoogzit als ik er weer over ga nadenken dus stop daar nu verder mee, wind ik me op om niks en dat is zinloos.
Ik zou het erg mooi vinden als ik een reactie van jouw ontvang, en ben erg benieuwd naar hetgeen ik je gevraagd heb over het AC zelf.Wat ik feitelijk wil weten is hoe zich het nu verbindt.Is er nu sprake van een soortgelijke stabiliteit die voorheen door het kapsel werd gevormd en zit het Lars bij jou werkelijk door het Acromion zoals jij lijkt te beschrijven op de foto?
Ik zie een reactie enthousiast tegemoet.
Geen gehaast en een fijne dag!
Groet.
LikeLike
Hallo tossy5. Ik heb je bericht met ontzettend veel herkenning gelezen. Ik herken je frustraties maar al te best en bedankt dat je dat hier deelt. Verkeerd worden gediagnostiseerd en eigenijk gewoon een graad 5 hebben… ongelofelijk. Graad 5 moet altijd worden geopereerd. Geen discussie mogelijk. En wat ontzettend **** dat je dus je gezonde gracilis pees hebt opgeofferd en dat dat later alsnog in de prullenbak beland is en weer helemaal terug bij af bent. Ook opmerkelijk om te lezen dat men tot de conclusie is gekomen dat LARS toch de enige oplossing voor jou is. Pffff en dan met te grote boorgaten in je sleutelbeen zitten. Wat een ellende. (noodzaak van het losmaken van de monnikskapspier ontgaat me even).
Om antwoorden te geven op je vraag. Ik heb geen last van verschuivingen. Hoe ik ook mijn schouder beweeg. Dat wil niet zeggen dat het 100% functioneert maar wel 98%. Soms kraakt het een beetje. Maar ik kan Mijn sleutelbeen vrijwel niet handmatig bewegen. Het is net als van ouds. Ik denk dat ik ontzettend blij mag zijn.
Tegen mij is idd ook gezegd dat er d.m.v. bindweefsel wat nieuws gaat groeien binnen de gewrichtsruimte dat deel als AC kan functioneren. Dat is positief.
Het voelt dus heel goed aan. Heel soms voel je dat dat LARS ligament daar zit en alles op z’n plek houdt. Bijv. met temperatuurwijzigingen als ik ga hardlopen of nog niet helemaal ben opgewarmd. Functioneel gezien dus 98% herstel en 100% tevreden.
Wel wil ik benadrukken dat je geduld moet hebben. 8 weken is niet veel. LARS is pas met een maand of 4 op zijn sterkst. Daarna zal je ook niet echt meer merken dat dingen veranderen.
Bij mij is LARS als volgt uitgevoerd @ 1:02
LikeLike
Beste David, Stef en Tossy 5,
Het was een poosje stil rond mij, maar dat kwam omdat ik geen nieuws te melden had.
Na het verhaal van stef gelezen te hebben dat hij in het OLVG geholpen is, ook contact gezocht met het OLVG en een afspraak gemaakt met een Orthopeed gespecialiseerd in schouders. Daar lopen er 3 van rond Dr. Bekerom, Dr. Kleipool en als laatste en daar had ik een afspraak mee Dr. van Deurzen.na het maken van nieuwe rontgenfoto’s kreeg ik een eerste gesprek met Dr. Limmen. Ik kreeg het idee dat hij me eerst polste om te zien hoe serieus ik was en met wat verhaal ik kwam. Schijnbaar toch wel belangrijk genoeg want na mijn schouder bekeken te hebben en de nodige vragen te hebben gesteld, ging hij Dr. van Deurzen erbij halen.
Aangezien David altijd goede tips heeft, zoals wees mondig en doe je huiswerk zodat ze je niet wegsturen met een excuus. Had ik alle behandelmethodes van David uitgeprint en goed doorgelezen.
Grappig was wel dat toen van Deurzen daar mijn mapje zag liggen toen hij binnenkwam en daar doorheen bladerde, hij zei nou je hebt je huiswerk wel goed gedaan, mijn complimenten.
Goed terzake, hij wil me opereren maar helaas niet met het Lars Ligament maar wel volgens dat principe, maar met een pees uit mijn bovenbeen. Daar stond ik nou niet van trappelen van vreugde. Hij is van mening dat het Lars Ligament omdat het syntetisch is, bang is dat het op de lange termijn (jaren) gaat inslijten in het sleutelbeen. Hij wil het sleutelbeen eerst vastzetten met een soort veter die langszaam oplost. En daaromheen wordt de pees gedraaid en vastgeknoopt. Om die zo de tijd te geven om zich te zetten.
Ook een goeie tip van David, vraag eens aan deze man hoe vaak hij die operatie al heeft uitgevoerd. In mijn geval vertelde hij dat hij die operatie tussen de 10-15 keer had gedaan. Waarbij hij uit zichzelf aan gaf 1 patient 2x te hebben moeten opereren omdat de pees te strak zat.
Staat ook in het verhaal van David, dat het gebruik van een Greffe in eerste instantie lastiger mechanisch te fixeren is dan een synthetisch ligament.
Hou ik me maar vast aan David zijn zin “Op lange termijn is een Greffe een erg goede oplossing en misschien beter dan een Lars, maar dit moet door studies worden aangetoond. Moeilijk allemaal, wat is wijsheid.
Hij vertelde er ook bij omdat hij zag dat ik erg tegen het gebruik van een pees uit mijn been opzag. Dat bij een profvoetballer die zijn kruisbanden in zijn knie doorscheurt. Er zelfs 2 pezen uit zijn bovenbeen worden gehaald om daar weer kruisbanden van te maken. En daarna zonder die 2 pezen gewoon weer op topniveau gaat verder voetballen.Zit natuurlijk ook weer wat in.
Ja het verhaal van Tossy 5, om voor een 2e keer geopereerd te moeten worden, zit ik ook niet echt op te wachten. Dus al met al niet makkelijk.
Begin november terug voor een CT scan en eind november weer terug bij Dr. van Deurzen. Hij zond me ook weg met de boodschap
“laat het bezinken denk er goed over na” toen Ik vroeg waar in NL word wel de Lars Ligament uitgevoerd, vertelde hij in Breda. Ik weet niet in welk ziekenhuis Tossy 5 van een LarsLigament is voorzien?
Met belangstelling zie ik jullie reacties tegemoet.
Met vriendelijke groet, Ronald
LikeLike
Hoi Ronald,
Mooi om ook jouw verhaal te lezen, ik snap dat het een kwestie van afwegen is voor jou.Ik wil je graag eea bevestigen over het gebruik danwel verwijderen van 1 van de drie pezen die hechten aan het Pes Anserinus. Dit betreffen de Semitendineus, Sartorius en Gracilis vernoemd naar de betreffende spieren.Hetgeen de arts jouw heeft verteld is mij ook tot tweemaal toe bevestigd, de arts die mij in eerste instantie heeft geopereerd gaf aan de voorste kruisband-reconstructie zeker 800 keer te hebben uitgevoerd met behulp van het strippen van 2 van de 3 pezen zonder noemenswaardige restklachten.Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik geen enkele hinder ondervind van mijn verwijderde Gracilis, nog eerlijker ben ik wanneer ik zeg dat ik hem er natuurlijk liever in had gehouden.Van de genoemde spieren is de Gracilis de minst efficiente met als functie rotatie en naar binnen bewegen van het bovenbeen, bij beide bewegingen nihil verschil in vergelijking met het andere been.
Het klinkt misschien raar, maar als ik de keuze had gehad tussen enkel de Gracilis/Arthrex/LARS en deze verschillen niet significant waren had ik waarschijnlijk voor de Gracilis gekozen.Dit omdat ik een afkeer heb van alles dat van nature niet in het lichaam hoort.Bij mij is de Gracilis preventief geplaatst, vandaar mijn enorme teleurstelling.De Dogbone van Arthrex bepaalde de sterkte, de Gracilis werd er preventief omheen gewikkeld dus in feite onnodig.Die lichaamseigen pezen zijn ontzettend sterk enja, ‘goed’ te missen ook al blijft het een raar idee.Mijn advies; vraag de arts welke van de drie hij ervoor wil gebruiken.
Wat betreft LARS;
Ik ben geopereerd door Drs. van der Hoeven van de Bergmankliniek in Naarden.Hij is in de wereld van de Bewegingszorg een gerenommeerde naam, aangesloten bij meerdere topsport bonden en zijn kwaliteiten geroemd door meerdere collega’s.Ik heb contact gehad met verschillende Orthopeden en bepaalde opvattingen worden niet gedeeld.Jij als patient, als leek zo ook ik, zal op een bepaald moment toch iemand moeten vertrouwen zo is het gewoon.Voor mij is dat Van der Hoeven aangezien hij zijn kwaliteiten uitermate ruim heeft aangetoond en dit door anderen erkend wordt.Hij heeft mij niets nadeligs over LARS genoemd.Wellicht dat door wrijving na jaren het bot iets uitslijt, zou kunnen.Daar tegenover staat dat LARS verschrikkelijk sterk is en niet uitrekt, dit is van de lichaamseigen pezen nog niet gezegd zo is het ook.Over de beste keuze kunnen we blijven twisten, wat volgens mij veel belangrijker is is de wijze waarop het wordt uitgevoerd met andere woorden; de kwaliteiten van de betreffende arts.
Ik hoop je eerst voldoende geinformeerd te hebben, zie reacties ook blij tegemoet.
Goed weekend!
Groet Jort. (Tossy 5)
LikeLike
Hi Jort, bedankt ook voor jouw reactie. LARS is inderdaad super. Volgens mijn arts ook de beste keuze voor een chronische AC luxatie. Jij zegt dat de Gracilis preventies aan de Dog-Bone is toegevoegd en dat de Dog-Bone de sterkte bepaalt. Dit klopt ten delen; het is namelijk zo dat alle mechanische fixaties op ten duur last krijgen van “fatigue failure” en uiteindelijk zal het breken. Dat is de reden dat ze er een extra pees bij doen die onderwijl kan ingroeien en op kracht kan komen. Uiteindelijk is het de Gracilis die het bij elkaar moet houden. In het geval van een chronische luxatie uiteraard.
LARS is feitelijk ook een mechanische fixatie maar wel dusdanig ontwikkeld dat het ingroeit met het bestaande weefsel en dus -zo lijkt het- geen last krijgt van vermoeidheid en dus niet zal breken. De schroeven waarmee LARS wordt vastgezet mogen er na een half jaar uit. Dat zegt wel wat over hoe goed dat spul zelfstandig werkt. De hele lange termijn is misschien iets onzekerder dan bij gebruik van biologisch materiaal. Wil je dus iets dat gelijk op volle sterkte is, snel weer aan de slag kan en ook nog een pees besparen, dan is LARS echt way-to-go.
LikeLike
Hoi Jort en David,
Jort heel erg bedankt voor jouw uitgebreide reactie op mijn bericht, met advies over oa de eventueel te gebruiken pees. Fijn ook om te horen dat je eigenlijk geen hinder ondervindt aan het missen van de Gracilis pees. Maar zeker beroerd voor je, dat dit achteraf helemaal niet nodig was geweest.
Bedankt voor jouw mening betreffende de voorkeur van lichaamseigen materiaal, een pees in dit geval. Het hoort in je lichaam thuis. Het is helaas voor jou, allemaal anders gelopen. Ben erg blij voor je, dat het er nu allemaal goed uitziet voor jou.
David zijn reactie op Jort is duidelijk, De Lars behandeling geniet de voorkeur boven die van de Gracilis, zoals hij zegt “wil je iets dat gelijk op volle sterkte is” is de Lars de way to go. Zeker wat ook zo is dat het niet zal uitrekken, en meteen goed zit. Wat bij het gebruik van pezen waarschijnlijk wel zal gebeuren. En in hoeverre dan.
Na het lezen van Jort zijn reactie, besloten ook contact op de te nemen met het Bergmankliniek. Ten eerste omdat ik vanaf het begin toch ook voor de Larsmethode wilde gaan, en om de mening van Drs. van der Hoeven te horen.
Nou dat valt nog niet mee kan ik u zeggen. Ik ben de behandeling al gestart bij Drs. van Deurzen in het OLVG (1x langsgeweest voor een rontgenfoto en gesprek) Dus even bij Drs. van der Hoeven op consult komen gaat zo maar niet. Nee daarvoor moet ik eerst het pas net gestartte dossier opvragen bij het OLVG, en dat doorsturen naar Drs. van der Hoeven. Die dit dan kan inzien, en dan besluit of ik wel of niet bij hem langs mag komen.
Oké, ik wilde gewoon bij deze 2e arts langsgaan om ook zijn mening en ervaringen te horen, en daarop dan een besluit te maken voor welke methode ik dan zou gaan.
Tot zover is het nu dus afwachten voor mij, of ik nog wel bij Drs. van der Hoeven op audiëntie mag komen. Haha.
Weet ik meer, dan laat ik het u ook meteen weten.
Wens ik iedereen een fijne dag toe.
Groet, Ronald
LikeLike
Hi Ronald,
Zo ver ik weet doen ze geen Lars bij de Bergman kliniek. Ik ben daar 2x geweest, vlak na de val en ruim een jaar later. Lars was wel een optie maar de voorkeur ging uit naar een pees uit mijn been of van een cadaver. Lars is daar in ieder geval weinig toegepast… Dus als je Lars wil kan je misschien toch beter naar Belgie gaan. Maar wacht idd even het consult met Drs. van der Hoeven af. Ik heb enkel ervaring met Drs. van der List (ook Bergman)
LikeLike
Hi David,
Bedankt voor je snelle reactie. O daar ging ik eigenlijk vanuit, na het verhaal van Jort gelezen te hebben. Als zijn reactie op mijn vorige bericht. Waarin hij schreef geopereerd te zijn door Drs. van der Hoeven van de Bergmankliniek. Heb ik het dan niet goed begrepen?
Ja Dr.van der List had je geen beste ervaring mee, weet ik nog. Achteraf hoorde ik van mijn vrouw precies hetzelfde over Dr. van der List. Is dan geen toeval meer toch.
Ja België zou ook nog steeds een optie kunnen zijn. Hoewel niet heel praktisch allemaal kwa afstand en verblijf daar. Maar is natuurlijk wel een behandeling waar je de rest van je leven verder mee moet.
Inderdaad even Dr. van der Hoeven afwachten.
Groet, Ronald
LikeLike
Hoi Ronald,
Wat jij denkt klopt helemaal hoor, ik ben inderdaad door Drs. Van der Hoeven geopereerd in de Bergmankliniek d.m.v. LARS.
Wat ik wellicht niet duidelijk vermeldde in mijn vorige bericht was, dat de chirurg die mij de eerste maal heeft geopereerd, zich geen raad meer wist met de situatie na zijn eigen ingreep. (Dus een operatie op een operatie) Om die reden heeft hij mij naar Drs. Van der Hoeven doorverwezen.
Van der Hoeven heeft mij, na inzien van mijn dossier, besloten uit te nodigen op zijn spreekuur. De vraag of wel of niet ingrijpen danwel door Lars danwel een andere methode ‘de gebruikelijke gang van zaken’na chronische luxatie is in Bergman durf ik jou geen antwoord op te geven.
Je zult het moeten afwachten…
Groet.
LikeLike
Hoi Jort,
Oké, dan had ik het toch goed begrepen. Brief aan Drs. van der Hoeven vandaag aangetekend vertuurd naar de Bergman Kliniek. Krijg binnen 3 weken een reactie of ik wel of niet bij Drs. van der Hoeven mag langskomen. Is dat niet het geval, dan moet ik de keuze maken of in het OLVG me te laten opereren met gebruik van mijn eigen pees. Of naar België naar Dr. Hens, even er van uitgaan dat hij mij wel wil helpen natuuurlijk.
Grappig was wel toen ik ging Googlen op Drs. van der Hoeven, er een youtube filmpje naar voren kwam, waarin hij een patiënt van nieuwe kruisbanden voorzag, gemaakt van pezen uit zijn bovenbeen.
Affijn mag ik iets horen van de Bergman Kliniek laat ik het jou/jullie weten natuurlijk.
Groet, Ronald
LikeLike
Hoi Tossy3 en mede-Tossies,
In mei dit jaar (2015) ben ik recht op mijn schouder gevallen, en je raad het al, een tossy 2 à 3. Naar huis gestuurd, zelfs nadat ik aangaf dat ik zwaar werk verrichtte in de podiumtechniek. Na aanhoudende pijnklachten en een klapperend bot onlangs via de dokter naar een revalidatiearts gestuurd, maar na een nieuwe set foto’s en een echo kwam ik niet in aanmerking voor revalidatie. Er zit een kapselverdikking met vocht, een duidelijke trapstand, beperkte mobiliteit, en de radioloog spreekt over een ‘sprain graad 3’. De arts in opleiding vertelde me dat dit niet hetzelfde is als een tossy 3 en dat radiologen geen diagnose mogen stellen. Nou moet ik 22 december weer opdraven in Den Bosch voor ´de officiële uitslag van een èchte orthopeed´. Die kan me misschien ook vertellen waarom mijn rechterarm 4 centimeter langer is geworden. Oe ik stop even met schrijven want ik word helemaal niet goed.
LikeLike
Hello mede tossy’s,
Op dit moment zit ik op de bank met een sleutelbeen die uitsteekt.
Even terug.
Afgelopen zaterdag ben ik met snowboarden op mijn schouder gevallen. Vervolgens met een sneeuwscooter naar beneden om vervolgens met een ambulance naar de arts gebracht te worden. Erg aardige arts die mij vertelde dat ik een tossy 3 heb.
Ik had twee opties: 1. Laten opereren bij een privé kliniek in Oostenrijk. Voordeel: zij zijn de experts aangezien er dagelijks dit soort gevallen langskomen. Nadeel; Prijzig met de kans dat je zorgverzekering het niet vergoed.
Optie 2: Terug naar Nederland om je daar te laten opereren. Voordeel: Je weet zeker dat het vergoed wordt door de zorgverzekeraar. Nadeel: In NL zijn ze erg conservatief als het gaat om een tossy 3. Hij gaf me de tip om aan te geven dat ik veel sport en zwaar werk verricht (daarnaast ben ik 26, dus ook nog jong). Dan moeten ze je wel opereren.
Dan kom je in NL en neem je contact op met je huisarts voor een doorverwijzing. Gisteren gebeld met het sfg rotterdam en zij konden mij al telefonisch vertellen dat de kans 2% is dat ik geopereerd ga worden (ze wisten mijn leeftijd nog niet en ook niet of ik sport/zwaar werk verricht). Erg typisch dus..
Ik heb meteen internet geraadpleegd en allerlei ziekenhuizen en klinieken gaan bellen. Zo heb ik de Elkerliek Ziekenhuis in Helmond aan de telefoon gekregen die erg begripvol waren. Ze begreep dat er haast bij zit en gaf al aan dat zij dit soort aandoeningen wel vaker opereren. Top! Meteen een afspraak gemaakt voor a.s. maandag.
Vandaag toch nog langs geweest bij het sfg rotterdam en daar werd ik geholpen door een arts in wording. Na het zien van de röntgenfoto die in Oostenrijk gemaakt is, zei ze direct: het is een standaard tossy 3 en daar doen wij in principe niets aan. In het medisch rapport van de arts in Oostenrijk staat de aanbeveling het te opereren. Ze zei direct dat in NL niet wordt geopereerd… Daar ben ik tegenin gegaan (want ik weet wel beter).
Ze krabbelde wat terug en NL werd ‘deze regio’. Ik ben alsnog de discussie aangegaan en aangegeven dat er meerdere wetenschappelijke onderzoeken aantonen dat wanneer je jong bent, veel sport en zwaar werk verricht het verstandig zou zijn om je te laten opereren. Volgens haar betrof het maar 1 onderzoek door een arts in het EMC.
Ik heb haar bedankt voor de mitella en gezegd dat ik ergens anders heen ga om geopereerd te worden. Toen gaf ze me nog de tip dat er een arts in het EMC zit die deze blessure wel opereert (tegenstrijdig tov het eerdere ‘In NL en ‘deze regio’ opereren wij niet).
A.s. maandag dus een afspraak bij het Elkerliek Ziekenhuis in Helmond, met dr. Eggen. Is iemand hier bekend mee?
Omdat ik nog niet 100% zeker ben of hij zal kiezen voor opereren heb ik tevens een afspraak gemaakt bij dr. Mortele in België. Iemand hier bekend mee?
Heeft er nog iemand tips voor mij? Sliepen jullie bijvoorbeeld ook met je mitella om?
Daarnaast heb ik van de arts in Oostenrijk een band meegekregen die mijn sleutelbeen omlaag trekt (zit om beide oksels en zit met een kruis op m’n rug). Iemand hier bekend mee? Zo ja, droeg je deze de hele dag? Ik heb het geprobeerd maar het gaat irriteren en er ontstaan blaren onder mijn oksel.
Top dat je deze blog gemaakt hebt. Veel info, wat erg nuttig is voor iedereen met een tossy 3!
Alvast bedankt voor de reacties.
LikeLike
Ik merkte dat ik er veel aan had om berichten te lezen van mede-tossy’s, dus bij deze draag ik ook mijn steentje bij door mijn verhaal te delen.
Vorige keer schreef ik dat ik een afspraak had met Dr. Eggen, omdat ik zo snel mogelijk geopereerd wilde worden.
Dr. Eggen is een zeer kundige arts die kijkt naar het individu i.p.v. gemiddelden. Hij heeft mij na de intake binnen 1 week geopereerd.
Het Elkerliek ziekenhuis in Helmond leek wel een hotel! Super service en erg meelevend.
De dag van de operatie
Ik keek er serieus naar uit om geopereerd te worden en het er erg veel vertrouwen in. Ik zou in mijn hals een verdoving krijgen, waardoor mijn rechter schouder/arm verdoofd zou zijn. Daarnaast heb ik in m’n infuus e.e.a. gekregen waardoor ik een beetje wazig was. Tijdens de operatie ben ik dus een paar keer out geweest, maar heb ook delen meegemaakt. Ik mocht helaas niet meekijken, wat ik wel 2x heb gevraagd tijdens de operatie, maar dat had te maken met infectiegevaar.
De nacht na de operatie had ik erg veel pijn, ondanks alle medicijnen (paracetemol, dicloflenac en tramaldol). Ik hoopte dat deze pijn niet zo lang zou duren, maar het tegendeel is waar. Ik heb nog twee weken aan alle medicijnen gehad en had veel last van pijn. Met name wanneer ik wakker werd had ik erg veel pijn. Naast veel pijn had ik ook een tinteling in mijn duim en wanneer ik mijn arm strekte (wat soms per dag mocht) tintelde mijn hele hand en deed mijn elleboog pijn. Ik was bang dat er een zenuw geraakt was of klem heeft gezeten, maar na het bellen van het ziekenhuis adviseerde ze mij om vaker mijn arm te strekken. Mijn bovenarm moest echter tegen het lichaam aan blijven. Je kunt je dus ook voorstellen dat mijn oksel niet naar lavendel rook;)
Ondanks het feit dat ik een kantoorbaan heb, heb ik zeker 3 weken thuis gezeten.
Nu, 7 1/2 week na de operatie, heb ik mijn eerste fysio gehad (mocht na 6 weken) en heeft hij mij verteld dat de wond er erg netjes uitziet en het meevalt met de stijfheid van mijn schouder. Toch zal het herstel nog wel zo’n 6 maanden duren.
De pijn is voor 90% weg, maar na een dag werken heb ik wel een zeurende pijn aan de achterkant van mijn schouder. Ook als ik een verkeerde beweging maak, meestal uit reflex, dan doet het nog even goed pijn.
Ik heb me het doel gesteld om volgend jaar mee te doen met de NN marathon Rotterdam. Heb ik tenminste een mooi doel voor ogen.
LikeLike
Hoi NScot,
Ik heb jouw verhaal gelezen, ik sta zelf ook met een aantal stukjes op deze site en ben tweemaal geopereerd maar het zit bij mij nog steeds niet weer volledig goed. Ik zit er mede door jouw geslaagde ingreep over te denken om Dr. Eggen te gaan contacteren.
Waar ik erg benieuwd naar ben; ben jij in de acute of chronische fase geopereerd en dmv welke methode? Hoe gaat het inmiddels met je en heb je nog steeds klachten?
Als je liever prive wilt mailen dan via deze weg snap ik, mail mij dan via jortbandsma@hotmail.com
Bedankt en een goed weekend,
Groet Jort.
LikeLike
Hi,
Bedankt voor dit duidelijke verhaal. In ski-oorden komt dit uiteraard veel voor en lijkt er vrijwel altijd geopereerd te worden bij een graad 3. In Nederland is en blijft het conservatief wat ik toeschrijf aan gebrek aan ervaring en het blindstaren op een paar onderzoeken die zeggen dat een operatie t.o.v. niet opereren weinig verschilt in pijn, “throwing ability” en kracht. Heb dit zelf heel anders ervaren. Pijn en kracht waren weliswaar voor mij geen probleem; wel had ik veel last van een asymmetrisch schouderblad en andere compensatieklachten wat na 1,5 jaar niet verbeterde. Na de operatie werden mijn klachten structureel minder en inmiddels heb nagenoeg geen klachten meer in mijn sportieve leefstijl.
Ik blijf er bij dat een acute operatie het beste is voor jonge actieve personen. De kans op een acute operatie heb je maar enkele weken en die moet je gewoon niet verspillen.
Was ik jou geweest had ik mij zeker laten opereren in Oostenrijk maar je bent er nog steeds op tijd bij. Belangrijk is dat je nu snel actie onderneemt. Wel mooi dat je al enige kennis had over deze aandoening want mij werd destijds helemaal niet verteld dat er een verschil is tussen acuut en chronisch opereren. Sterker nog, het zou niet eens uitmaken. Ik moest maar gewoon “met 6 maande nog eens langskomen, dan kan je altijd nog beslissen om te opereren”. Lariekoek. Maar goed, wijsheid achteraf.
Antwoord op jouw vragen:
Dr. Eggen ken ik niet. Er zijn artsen in NL die acuut opereren met een dog-bone of een hoekplaat. De keuze blijft lastig maar beide zijn goede methoden. De arts die mij opereerde d.m.v. LARS was dan weer niet zo’n fan van de firma Arthrex die de dog-bone ontwikkeld heeft.
(LARS wordt echter vrijwel alleen ingezet bij chronische AC luxaties en niet bij acute).
Dr. Mortelé kom je vlug tegen op Google als je op de aandoening zoekt. Ik weet dat deze arts ook LARS gebruikt bij chronische gevallen en wordt ook aanraden door de leverancier van LARS. Hij zal dus ongetwijfeld ook (veel) ervaring hebben met acuut opereren d.m.v. hoekplaat / dog-bone.
Slapen met mitella om deed ik om pijnlijke bewegingen in mijn slaap te voorkomen. Voor het herstel maakt het niets uit want als je niet opereert gaat zo’n mitella niet magisch de afgescheurde ligamenten doen laten herstellen. Dat geeft ook gelijk antwoord op je volgende vraag: die 8-vormige band die je sleutelbeen naar beneden trekt gaat niets uitmaken. Hebben ze mij ook gegeven in het ziekenhuis maar bij de second-opinion schoot de arts bijna in de lach; het doet precies niets.
Kortom: acuut laten opereren. In Nederland of België. Neem contact op met meerdere artsen want de tijd waarin je acuut geopereerd kan worden is erg schaars. Mocht je willen kan ik je de gegevens van mijn Belgische arts doorsturen waar ik erg over te spreken ben. Ik lag daar met één week op de operatietafel. Dan moet je me even mailen.
LikeLike
Bedankt voor je reactie! Ik heb je een mail gestuurd.
LikeLike
Dag,
Ik heb je in oktober 2015 gemaild, omdat ik op jouw blog stuitte en onzeker werd of ik nu wel of niet direct geopereerd moest worden.
Op 4 oktober 2015 ben ik gevallen met mountainbiken en vol op mijn schouder terecht gekomen, hierbij is een tossy 3 ontstaan. Eerst gaf het ziekenhuis aan dat het een Tossy 2 was, dus met paracetamol naar huis gestuurd. In de loop van de week werd duidelijk dat het toch om een Tossy 3 ging. Toen ‘fijn’ aan de morfine! Er werd dus aangeraden NIET te opereren. Ik ben ook maar een leek en heb toch geluisterd naar de arts en heb mij niet laten opereren.
Al met al heb ik sindsdien wekelijks fysiotherapie, word mijn schouder getapet, heb ik enorme koppijn en trekt de pijn door mijn hele schouder en bovenarm, kan mijn kracht ineens uitvallen, word ik elke nacht van de pijn wakker, omdat ik oh zo graag een keer op mijn rechterkant wil slapen, heb ik de arts vandaag weer gesproken en krijg ik nu binnen 3 weken mijn derde injectie om wat verlichting te geven. Het drukkende, pijnlijke gevoel komt dagelijks terug en ik ben bijna 35 en moet nog wel even mee. Ook kan ik niet eens fietsen op een fiets waar het stuur net te ver van mijn lijf af staat, laat staan mountainbiken en zelfs een stuk wandelen is zwaar voor mijn arm/schouder.
De arts geeft aan dat hij zelf niet meer opereert, omdat de kans zo klein is dat er verbetering komt, maar hij wil me doorverwijzen naar de Maaskliniek in Nijmegen, zodat een arts daar wellicht mogelijkheden ziet. Lastig hoor. Ik baal dat ik toen niet doorgezet heb, maar ik vind het ook vet spannend om zo’n operatie aan te gaan. Moet je weer van voren af aan rust nemen. Voordeel is wel dat ik mijzelf nu kan voorbereiden door bakjes eten in de vriezer te verzamelen😋
LikeLike
Hoi, je schrijft elders:
Mocht je willen kan ik je de gegevens van mijn Belgische arts doorsturen waar ik erg over te spreken ben. Ik lag daar met één week op de operatietafel. Dan moet je me even mailen. Wil je ons die naam van de arts en evt. kliniek ook mailen svp. Ik zit nu nog in de acute fase maar die wordt met de dag minder….
LikeLike
Dag Ingmar,
Ik lees net jouw verzoek mbt suggesties tot operatief ingrijpen, mocht je verdere info willen denk ik dat ik je ook kan helpen, mail mij dan even privé.Ik sta zelf ook met mijn story op deze site, immer toonaangevend met destijds tossy5.
Hardcore dus 😉
Groet,
Jort.
jortbandsma@hotmail.com
LikeLike
Hallo, Bij mij een soortgelijk verhaal. Na een val met hardlopen een Tossy 3 opgelopen. In het gehele jaar daarna kon ik er niet op liggen, slecht gebruiken en met name in onverwachte gevallen enz enz. Na veel zoeken, vragen en bellen ben ik terecht gekomen in St. Niklaas ( België ) bij dokter Hens. 10 maart 2016 ben ik geopereerd. Het zag er direct goed uit en voelde ook beter. Ik vond het herstel erg pijnlijk, wellicht ook door het stuk bot wat afgezaagd wordt. Nu ben ik 8 weken verder en had mijn sporten geleidelijk weer opgevoerd. Helaas heb ik sinds donderdag weer de ons bekende bult iets terug. Ik ben niet zo symmetrisch meer 🙂 Tevens heb ik weer de pijn in de schouder met bewegen en liggen als voorheen. In de dagen na de operatie had ik ook gevoel of ik kortademig was, gevoel op de long met ademen, dit was over en is nu ook terug. De kracht is volgens mij gelijk gebleven maar ik durf hem even niet te belasten . Heeft er iemand hier ook ervaring mee? Ik ben half en half bang dat de pees is losgeschoten. ( of kan het overbelasting zijn ?)
LikeLike
Hallo Arthur,
Ben zelf ook geopereerd door dokter Hens en ben zeer tevreden over deze deskundige arts. Ik ben, zoals op mijn blog te lezen is, geopereerd doormiddel van LARS. (chronische AC luxatie graad 3). Inmiddels al een jaar geleden en alles zit nog goed vast.
Vraag mij dus af of jij ook met LARS bent geopereerd of zoals je zegt met een pees. Een biologische pees? In dat geval lijkt het mij niet verstandig om binnen de 8 weken alweer te gaan bewegen en sporten. Kan mij ook niet voorstellen dat dat mocht?! Een biologische pees heeft veel tijd nodig om op kracht te komen. Bij Lars kan je wel heel snel alweer kracht uitoefenen.
LikeLike
Hallo David, Wellicht verkeerd omschreven maar ik ben met LARS geopereerd. Kracht is en was er wel weer maar de pijn en bobbel zijn terug gekomen. Mbt Dr. Hens, een zeer fijne en deskundige arts!!
LikeLike
Beste Arthur,
Hetgeen je beschrijft, het opnieuw verschijnen van ‘de bult’, duidt erop dat er-om zekere reden-ruimte is ontstaan.Die ruimte kan enkel ontstaan wanneer de totale lengte van het geplaatste LARS ligament toeneemt.De ketting is zo sterk als de zwakste schakel, LARS rekt niet, om die reden lijkt het erop dat de rek is ontstaan in het fixatiepunt, bot van het sleutelbeen daar waar de schroef weerstand biedt.(zwakste punt) dus wat jij ook zelf aangeeft.
Het blijft natuurlijk gissen, ik zou daarom zeker terug gaan voor nader onderzoek.
Wat betreft de pijn; erg vervelend maar logisch gezien je nog maar pas geleden geholpen bent waardoor alles toch nog gevoelig is, en nu wellicht plotseling opnieuw een dislocatie hebt opgelopen waardoor eea wederom gekneust is.
Ik zou echt even rustig aan doen, en zsm contact opnemen met Hens.
Hou je haaks,
Jort.
LikeLike
*dus toename in lengte van LARS door onvoldoende weerstand van de schroef, verplaatsing dus.
LikeLike
Ook ik ben 2015 geopereerd aan tossy 3 na een salto met de MTB met de dogbone methode.
4,5 week na de val geopereerd zou eerst na 3’5 week zijn maar spullen waren niet op orde?
Tijdens operatie bleek ook lange biceps pees dusdanig beschadigd (de arts melde dat ik hier misschien later last van zou kunnen krijgen)dat de arts besloot deze door te snijden.
1e dag na operatie veel pijn toen 24 uurs pijn blokkade na 12 uur bleek te zijn uitgewerkt. Dit nam vrij snel af.
Wel lang irritante zeurende licht pijn in binnenkant boven arm en onderarm (veel zelf massage verlichte wat)
Daarna 6 weken immobilisatie vervolgens 6 weken range of motion terug zien te krijgen vervolgens lichte krachttraining.
Na die periode terug op de MTB en hardlopen en later weer wat recreatief boksen.
Op dit moment push en gooi ik met die arm weer een kettlebell van 20 kg diverse malen omhoog.
Met een lange MTB tocht 70 km wel licht last gehad van krakend gevoel on aangenaam gevoel maar ook dit wordt minder.
Al met al een geslaagde operatie hoewel ik baal van die biceppees,liever was ik van die mogelijkheid op de hoogte gesteld of had het risico
Genomen dat ik er wel of geen last van zou krijgen.
LikeLike
Hoi Iedereen, dank voor alle info het is voor mij enorm nuttig nu.
Ben 4 dagen geleden van m’n snorfiets af gevallen (spiegeltje raakte iets , weet nog steeds niet wat het was) en daarbij een tossy drie opgelopen, ben met een band en wat pijnstillers naar huis gestuurd om te revalideren echter wantrouwde ik het wel een beetje.
Ik sport bijhoorlijk veel om zodoende goed op gewicht te blijven (snoep graag), zwem ca 1,5 tot 2km per dag en til vaak gewichten van ca 60kg boven m’n hoofd (fitness), ben bang dat als ik geen operatie onderga ik eergenoemde activeiten niet meer kan ondernemen en zodoende nog enkel blaadjes sla mag eten (ik leef om te eten en niet andersom hehe)
Op advies van “NScot” ga ik ook informatie aanvragen bij de elkerliek te Helmond en morgen ga ik in gesprek met m’n huisarts om de mogelijkheden te bespreken.
Zijn er nog andere tips die nuttig voor me zijn, gezien ik er nog vroeg bij ben HOOP ik echt dat het nog natuurlijk kan helen.
Vriendelijke groet
Kevin
LikeLike
Hallo Kevin,
Als het echt een Tossy 3 is dan heelt het niet meer.
De ene kan er wel beter mee leven dan de andere.
Ik ben na een jaar pijn en behelpen geholpen door Dr. Hens van de Orthokliniek te Sint Niklaas.
Ik moet zeggen met alle lof voor onze zuiderburen. ( Kost ook minder voor de Nederlandse verzekeraar ).
De eerste 2 weken na de operatie zijn zeer zwaar en pijnlijk en daarna gaat het berg op.
Revalidatie is echter ook een dingetje, je bent wel ongeveer 3 weken uit de running.
Ik ben echter te snel weer gaan sporten en met name het planken heeft nu na 2 maanden voor complicaties gezorgd.
Ik kan je maar 1 advies geven, bezint eer ge begint!!!!
Art
LikeLike
Hallo Kevin,
Ik heb 10 april ook een tossy 3 opgelopen tijdens het sporten en van de EHBO naar huis gegaan met een paracetemol en een mittela. Na 2 en een halve week ben ik naar België gegaan om daar een LARS ligament te laten plaatsen, op 2 mei, in het plaatsje Aartselaar door Dr. Mortelé.
Ik ben nu 7 weken verder en beweeg weer rustig als voorheen maar mag nog niet belasten. Ik ben zeer tevreden over deze aktie die ik ondernomen heb.
Ingmar
LikeLike
Hoi Kevin,
Jij hebt het ‘geluk’ dat je je nog in de acute fase bevind, grote voordeel daarvan is dat natuurlijk herstel nog volop mogelijk is, profiteer daarvan.
In de acute fase is de ingreep relatief het eenvoudigst, de kans van slagen het grootst gezien het natuurlijk herstelproces.
Van belang is dat jij zsm een chirurg vind die bereid is je te helpen, geloof mij dat is lastiger dan de ingreep zelf (!)
Dr.Eggen in Waalre is een gerenommeerd arts, proberen waard.Zoniet ga zsm naar België, dr.Hens en dr.Mortele.
Het grote verschil is dat men in België acuut behandeld en in Nl niet, op enkele uitzonderingen na.
Profiteer van je ‘gelukssituatie’ en zorg dat je zsm geholpen wordt, waar dan ook.
Elk actief sportief energiek persoon houdt hier last aan over bij conservatief beleid, is het niet fysieke pijn dan is het wel het afschrikwekkende beeld van het uitstekende sleutelbeen dat tzt door de huid heen zal steken, mentaal dus.
Succes!
LikeLike
Dank !! voor de snelle reacties, mijn ouders wonen in Belgie en zodoende ben ik vaak op bezoek bij onze vriendelijke zuiderburen :). Zal ze direct vragen me mee te helpen de opties in Belgie te verkennen (ben een heel eind op weg geholpen door de gegeven tips, echt ENORM bedankt)
LikeLike
Voortgang in het proces zal ik hier ventileren
LikeLike
Heb gisteren mijn ac dog-bone operatie gehad in het Almere ziekenhuis, dit dankzij Dr. Dijkstra die na het aanhoren van mijn verhaal (waarom ik het zo graag wilde; zwemmen/duiken) en mijn plan B (Dr. Hens te Sint Niklaas) heeft besloten de procedure uit te voeren, hij stond er ook volkomen achter :), mijn dank is groot voor alle kennis die ik hier heb meegekregen waarmee ik een goede onderbouwing heb kunnen vormen die doorslag gevend was. Het ziekenhuis in Almere heeft me erg profesioneel en prettig opgevangen. Ik heb vandaag de rontgen foto’s gezien van na de ingreep en alles staat weer kaars recht. Morgen weer naar de zaak (zittend werk, typen is geen probleem) en even een paar weken rust met mitella en dan beginnen met revalidatie…. Hopelijk wordt het veel edoch rustig zwemmen :). Dus aan iedereen… BEDANKT !!
LikeLike
Hallo Kevin,
Goed te lezen dat het hersteld is, wel jammer dat we zelf op onderzoek uit moeten gaan, en ik zelf ook in Almere ben geweest en zij mij nergens over informeerde, maar met een pijnstiller naar huis stuurde. Terwijl ik dus ook een accute behandeling had kunnen krijgen ivm mijn fysieke werk. Ik heb dus een LARS constructie en beweeg weer maar mag het van de arts nog niet belasten.
Ik wens je een goed herstel en doe rustig aan.
Groeten Ingmar
LikeLike
Ben het met je eens, als ik me niet direct had verdiept in het onderwerp kon ik de acute fase behandeling wel tot ziens zeggen, zover ik heb begrepen behandelen ze liever niet (conservatief) gezien de risico’s maar ik ben van mening dat een patient beter geinformeerd zou moeten worden gezien de impact van de diverse behandel wijzes. voel je al dat je schouder rechter staat ? ik merk zelf wel dat mn schouder nu meer staat en minder hangt (of denk dat te voelen). Ooh ja ben niet naar m’n werk gegaan want blijkbaar is de pijnstillende vloeistof uitgewerkt op dag twee (ben er nu weer aan gewend dus hopelijk morgen weer aan de slag)
LikeLike
zo een week verder na de operatie, wond geneest mooi en de pijn is weg , ben ook weer 80% aan het werk en typen kost geen moeite ik merk wel dat ik niet overmoedig moet raken, volgende week op gesprek voor verdere behandeling hopelijk zwemmen in het revalidatie pakket 🙂
LikeLike
Hallo ,aan allen !! hier een echte Belg
Ik moet de bewering tegenspreken dat men in Belgie er steeds voor kiest om een AC luxatie te opereren . Ik ben daar het levend bewijs ervan.
Vorig jaar in Juni 2015 , had ik een motorfiets ongeval voor… uit de bocht aan 80 km/uur en in een weide beland . Enfin ik stond plots recht en nadien begon de pijn in mijn schouder , mijn vrienden checkte mijn schouder en zagen gewoon een zwelling op mijn schouder en ik kon ook mijn schouder niet meer dan 90 graden omhoog krijgen , samen denkend Pffff???? wat is dat jong??? Een vrijwilliger heeft me dan gevoerd naar het dichts bij zijnde ziekenhuis in Menen (Westvlaanderen) Ik moet er nog ook bij vermelden dat dit zich op een zondag afspeelde, Aangekomen op de spoeddienst werd ik pas na een uur wachtend behandeld (X-rays, Echografie etc…) Verdikt van de spoedarts , Ja meneer ! U heeft een zwelling ter hoogte van uw schouder het is een fractuur van het gewricht waar het sleutelbeen aan gehecht is , gezult daar altijd een bultje hebben , en het goede nieuws is het moet niet geopereerd worden . Ge kunt er mee verder leven , 6 weken de mittella aan en kom binnen een maand eens terug bij de desbetreffende specialist hij zal u verder op volgen , Ik nam die spoedarts zijn uitleg aannemelijk , ik heb zelfs bij onze huisarts langs geweest om te zien of alles OK is , ook hij zei “Ja weet ge een operatie zal niet echt nodig zijn ” , Ik heb dan na een maand bij die Specialist geweest en hij zei alles is Ok wat doet jij van werk , Ik niet echt een zware job , OK!! zei die arts en aan Bodybuilding doe jij ook niet vermoedt ik , Ik zei neen!
Ja! ge gaat hier altijd een bultje(lees:lelijke grote bult)hebben . Ik heb maanden nadien had ik veel last gehad van brandende pijn , nu nog soms
Ik heb nadien opzoekwerk gedaan op franse , engelse, en amerikaanse sites Om dan achteraf vast te stellen dat die ezels dit na 3 a 4 weken nog operatief konden herstellen met zelf een kleine ingreep dmv een LARS ligament ,simpel weg door het sleutelbeen vast te zetten op de ravenbek
en dit door beide te door boren en door beide gaten één ligament vast te zetten , zodat alle gescheurde pezen aan elkaar nog konden vastgroeien
Zes maanden nadien heb ik een andere specialist gezien en hij zegt liever niet te opereren ,maar als ik er echt vanaf zie .Dan stelt hij voor om een stukje van het sleutelbeen af te zagen en het sleutelbeen tegen de ravenbek aan te trekken/spannen dmv een kunstpees /ligament
Maar ik zie het niet onmiddellijk zitten , het is weer een revalidatie van 3 maanden . Ik denk dit later nog wel eens te doen
Ik kan dus meegeven dat er in Belgie zoals in Nederland niet altijd voor een operatie gekozen wordt .
En wat de reden ervoor is , is mij ook niet echt duidelijk , er zijn er die beweren dat door de operatie de arm zijn rotatieve functie grotendeels verliest , ik heb ook al horen spreken van infectie gevaar ?? Ik vindt dit voor geen reden vatbaar want dan zouden daardoor ook geen knie of heup protesen kunnen steken ?????
Het goede is dat ik hier mijn verhaal kan doen , en dat mensen hiervan kunnen leren , het is voor mezelf spijtig dat ik deze site niet eerder gevonden heb en dan kon ik op tijd maatregelen getroffen hebben waardoor ik veel verloren tijd kon winnen
LikeLike
Ik denk ook dat de expertise en ervaring van de desbetreffende arts meespeelt. Zo wordt er in Oostenrijk bijv. veel vaker acuut geopereerd omdat het daar veel meer voorkomt dan bijvoorbeeld in de Nederlandse polder. De literatuur schrijft nog steeds dat voor een graad 3 er weinig verschil is tussen acuut en conservatief behandelen maar dat is gebaseerd op pijn en functie en obv follow ups gedurende aantal jaren. Het hangt echter veel af van verwachtingen en levensstijl van de patiënt. Functioneel maakt het idd weinig uit maar zo had ik wel veel compensatieklachten wat indirect ook de functies belemmert.
Enfin. In jouw geval nog steeds geen drama. Aan een chronische AC luxatie kan je prima altijd nog geopereerd worden met LARS.
LikeLike
15 mei ben ik ook gevallen met de MTB en direct naar de EHBO geweest waar dus bleek dat ik ook een ac luxatie tossy 3 had opgelopen.
Net als de merendeel 98% ben ik ook naar huis gestuurd met een mitella en pijnstillers. Ik heb direct al aangegeven dat ik het niks vond dat het zo zou blijven en vroeg of ik geopereerd kon worden. Ze gaven aan dit niet te doen en kozen voor een conservatief beleid.
Ik ben nog na de fisio geweest om het te laten tapen en ik heb een brace gekocht om de sleutelbeen omlaah te drukken.
Helaas niet geslaagd. Later zag ik ook dat bij mij de sleutelbeen boven mijn schouderdak was geschoven, dus terugdrukken lukte sowiezo niet.
Vervolgens na 3 tot 4 weken mitella en tapen heb ik degewenste resultaat niet bereikt. Ik heb weer een afspraak gemaakt om aan te geven dat ik geopereerd wil worden.
Na alles wat ik hier las verwachte ik ook een afhoudend verhaal. Maar na mijn verhaal aan te horen gaf de chirurg direct al aan mij wel te willen opereren.
Na een week kon ik al geopereerd worden, totaal was ik al 6 weken verder.
Na de operatie was ik zeer opgelucht, en blij met mijn schouder die weer symetrisch was.
Ben nu 1,5 week verder en de pijn wordt al minder dan de eerste week. Over een week heb ik een afspraak en hou jullie op de hoogte.
Ben blij dat deze blog er is, en wil er daarom ook graag aan bijdragen.
LikeLike
Bedankt voor je verhaal! Kan je ons vertellen welke operatie methode is toegepast bij jouw cronische luxatie en in welk ziekenhuis? Dan ben ik benieuwd hoe het met je gaat na een half jaar.
LikeLike
Bij mij is de Artrex dog-bone toegepast voor de korte termijn, en een donorpees uit mijn been voor de lange termijn.
Ik ben geopereerd bij de ZGT Hengelo door een sportchirurg van OCON.
LikeLike
Hoi,
Ik ben recentelijk geopereerd aan mijn ac luxatie type III te Almere in de acute fase (binnen 11 dagen) middels de dog-bone procedure; gaatje geboord door sleutelbeen en shouder en middels een kunstof draad is zo mn sleutelbeen weer op mn schouder gemonteerd zodat de pezen een kans krijgen op natuurlijk herstel. Het eerste advies wat ik kreeg was een conservatief behandeling maar na advies van deze site/internet in combinatie met mijn zwem en duik sport bleek al snel dat ik beter met spoed kon worden geopeerd, ik had al een backup plan gemaakt in Belgie om te laten opereren in Sint Niklaas maar nadat de chirurg te Almere mijn verhaal had aangehoord wilde deze mij toch gellukig opereren (dr. Dijkstra).
Als men veel gebruik maakt van de schouder is een acute behandeling wenselijk omdat zodoende de kans op natuurlijk herstel het grootst is.
Vriendelijke groet,
LikeLike
Update: zit nu in m’n zesde week en alles voelt goed aan, juist vanwege dit feit is het des te moeilijker om niets te doen met de betreffende pech schouder, over twee weken krijg ik wederom een controle en een gesprek met een revalidatie specialist en hopelijk zit zwemmen in het pakket. Zal nog wel hard moeten werken eer alle bewegingen soepel te krijgen maar heb zeer goede hoop, tot nu toe gaat het helemaal topie 🙂
LikeLike
Beste Kevin, hoe zit het met jou schouders? zijn ze al nagenoeg symmetrisch of heb jij ook aan de ene zijde een knobbel en een rondere schouder dan de andere zijde?
LikeLike
Goedemiddag heren,
Ik heb een vraag, ik ben 28 juni geopereerd aan mijn schouder maar mijn schouders zijn nog niet symmetrisch. Ik heb al 14 weken niks gedaan met me schouder omdat ik na 6 weken pas ben geopereerd en na de operatie ook 6 weken niks mocht doen en de afgelopen twee weken kan ik me arm weer een beetje gebruiken, maar dan onbelast.
Ik kan ook duidelijk aan me schouder zien dat die is ingezakt en de knobbel kan ik ook nog wel redelijk goed zien, aan de rechter kant is die ook nog wel iets hoger dan links als ik voel.
Echter heb ik hier op de forum gelezen dat de symmetrie nagenoeg terug komt na de operatie. Is dit dan gelijk na de operatie of na een poosje trainen als alle spieren weer redelijk op de oude niveau zijn.
Wie heeft hier al ervaring mee, en kan mij adviseren wat ik het beste kan doen om mijn schouders weer redelijk symmetrisch te krijgen?
Alvast bedankt voor de reacties.
LikeLike
Hoi,
Ik denk dat ik na 2 mislukte ingrepen in Nl en immer een Tossy3 mag zeggen dat jouw verhaal niet optimaal positief klinkt, helaas…maar nooit te vroeg oordelen; je bent nog maar pas geleden geopereerd, vocht en bindweefsel veroorzaken ook veel ‘dikte’ om het zo maar te zeggen.
Bij elke ingreep wordt het sleutelbeen weer op zijn juiste positie t.o.v Acromion geplaatst, symmetrie is dus daar op moment van ontwaken uit de narcose.
Hoe ben jij geholpen, dus welke methode is bij jou toegepast?
Groet Jort.
LikeLike
Hoi,
bij mij is de Tightrope toegepast, en een donorpees uit mijn been. Volgens mij zit mijn sleutelbeen wel redelijk goed op zijn plek alleen ongeveer 5 tot 8 mm hoger dan links. De chirurg gaf aan dat het wel goed zat, alleen het is niet symmetrisch en ik heb ook nog een knobbel op mijn schouder.
Verder is mijn schouder ook zo erg ingezakt na 14 weken dat mijn rechter schouder minder breed is dan de linker, daarom heb ik nog een beetje hoop dat het met spieren te maken heeft en dat je na een tijdje trainen het redelijk symmetrisch kan krijgen.
Alleen mag ik helaas nog niet trainen mag pas na 12 weken na de operatie. Ik zal mijn ervaringen hier weer delen.
Groeten.
LikeLike
Welke soort operatie heb je gehad ? Na mijn operatie (dogbone) stonden mijn schouders al direct symetrisch. Ga vandaag voor het eerst weer zwemmen (10 weken uit de running) :), bobbel op de sleutelbeen blijft maar stoort me totaal niet, er is mij verteld dat ik de hele constructie over een paar jaat kan laten verwijderen maar ik zie nog niet in waarom ik dat zou laten doen (ben geen fotomodel lol)
LikeLike
Hoi Kevin,
Bij mij stonden de schouders ook redelijk symmetrisch na de operatie, alleen na nog eens 8 weken niks gedaan te hebben is mijn schouder een beetje ingezakt en de knobbel iets duidelijker geworden. Dus ik verwacht nog dat het wel iets beter wordt dan het nu is na een tijdje trainen.
Hebben ze bij jou de geknapte pezen aan elkaar gemaakt of enkel dogbone toegepast?
Groeten
LikeLike
Zwemmen ging goed, 250 meter, nu met alle tijd en geduld weer opbouwen naar 1,5 km, kon goed voelen dat een en ander moet wennen dus vandaar op tijd gestopt. So far so good.
LikeLike
Dag Kevin,
Mooi dat je al redelijk kunt zwemmen, ik zie dat jij een week eerder dan mij bent geholpen dus we zullen wel ongeveer gelijk herstellen.
hoe gaat het met je bewegelijkheid? kun je je armen al helemaal strekken?
Het moeilijkste vind ik nog om geduldig af te wachten om te mogen trainen. En afwachten tot dat echt alles weer helemaal normaal voelt.
Het voelt allemaal nog niet helemaal normaal, beetje een raar en stug gevoel heb ik er nog in zitten. Hoop dat ik over een aantal weken niks meer voel.
groeten.
LikeLike
Hoi,
Update :), heb deze zomer meerdere malen meer als 1km gezwommen tevens op duikvakantie geweest en echt nergens last van gehad dus alle zware spullen kon ik prima dragen op mijn schouders.
Al met al ben ik ZEER tevreden met de hele ingreep en doe ik de dezelfde activiteiten als voorheen.
Het mag geen naam hebben maar soms als ik op mijn tossy shouder slaap voel ik wel dat er iets it (geen pijn maar gewoon aanwezigheid van iets), omrollen en doorslapen en voila 🙂
Ben nu bijna op het punt dat ik de keuze heb dat de dogbone eruit mag maar gezien het niet in de weg zit laat ik het erbij.
Vriendelijke groet,
Kevin
LikeLike
Hoi,
Mijn bewegings vrijheid is terug maar voelt ook bij mij nog stug aan, als ik niet delikaat te werk ga hoor ik ook plok geluidjes maar wordt met de tijd minder ik denk dat alles nog soepel moet worden.
Ik ga voor nu twee keer week rustig zwemmen en langzaam opbouwen. Hopelijk komt het bij jouw ook allemaal goed !
Groet
LikeLike